24 maart 2010

Moreel en medisch hersendood

(vervolg op columns van 19/3 en 13/3)
Blijft de vraag: wat speelt zich in die hoofden af? In die hoofden die weten dat ze 47 mannen moeten behandelen die daarvan direct letselschade ondervinden om 1 sterftegeval aan prostaatkanker na 9 jaar te voorkomen. Hier nog een keer de studie waar de New York Times en PSA Prostaatkankertjes naar verwijzen en die iedere uroloog kent.

Denkt het hoofd: "zachte heelmeesters maken stinkende wonden? Ik red een leven daarvoor moet ik hakken en dus vallen er spaanders?" Denkt het hoofd er misschien bij: "is impotentie voor een vijftiger of zestiger nou zo erg, is de helft niet al impotent en met wat Tena is er met incontentie toch ook te leven?" Of: "iedereen doet het, moet ik dan de enige zijn die geen operaties doet? En dat kan niet eens want dan wordt ik geroyeerd door de NVU?" Of wetenschappelijk: "de studie die ik doe is zo belangrijk dat ik wel moet opereren en veel ook." Of cynischer: "Ik kan de operatierobot toch niet werkloos laten dat kost klauwen geld" Of: "Maar ik heb 2 hypotheken en heb ik dan geen recht op m'n 3 wintersportvakanties?"

Nu is het zo dat het zg Active Surveillance (Orwell-term verzonnen door Professor Pensioenplan) in de mode begint te komen. Hierdoor hoeft niet iedereen direct onder het mes. In plaats daarvan wordt men onderworpen aan een ware PSA terreur met jaarlijkse biopsieen, een regime dat in de helft van de gevallen uitendelijk toch eindigt in operaties. Hier is het Medisch-technisch denken verstoord. Het belangrijkste criterium om de patient al dan niet onder Active Surveillance te plaatsen is de Gleason score. Alleen patienten met een score van 6 of lager komen in aanmerking. Hier is al Ad Nauseam besproken dat de Gleasonscore van de blinde biopsie dermate onbetrouwbaar is dat op basis hiervan geen klinische beslissingen genomen zouden mogen worden. (zie rechter kolom en hier). Maar het interesseert de urologen niets dat op grond van hun sorteercriteria voor Active Surveillance dan wel opereren/bestralen in de helft van de gevallen de verkeerde beslissing genomen wordt.

De handel en wandel van Herr Doctor Fritz en Pensioenplan cs is zowel moreel als medisch gezien beneden alle peil. Ze kunnen rustig hun gang gaan omdat niemand buiten het urologenwereldje voldoende op de hoogte is voor een kritisch oordeel. En zolang ze Drs Goedkeuring (momenteel geloof ik op de Torremolinos) maar leuke reisjes laten maken, hebben ze van VWS ook niets te vrezen.

Ter afsluiting. In de aangehaalde studie daalde de sterfte aan alle doodsoorzaken niet. Hoe zou dat komen? PSA Prostaatkankertjes vermoed dat dit het gevolg is van longembolieen en infarcten die ontstonden tijdens of vlak na de operatie bij de 47 die niet profiteerden en later tot chronisch hartfalen leidden. De zg Quality of Life studie waarop we nu al een jaar wachten en die maar niet af komt, zou hierop antwoord moeten geven.

In geduldige afwachting....
Uw Toezichthouder

19 maart 2010

Een interessante brief uit Amerika

(vervolg op column van 13/3)
In de Verenigde Staten heb je ook een soort NVU (niet Nederlandse Volks Unie maar Nederlandse Vereniging voor Urologie) Dit heet daar de AUA, American Urological Association. PSA Prostaatkankertjes heeft betere contacten in de US dan in ons eigen Gidslandje en zo kreeg ik deze brief van de AUA aan haar leden in handen. Ik ga deze brief, die even makkelijk door de NVU geschreven had kunnen zijn, hier bespreken.

Dear AUA Member,

As you know, the American Urological Association (AUA) has been monitoring the recent debate about prostate-specific antigen (PSA) testing and actively inserting our position on the topic as needed. On Tuesday, March 9, an op-ed in The New York Times, written by Dr. Richard J. Ablin, inaccurately asserted that the AUA supports routine PSA screening. The article has received significant attention from news outlets around the country and the AUA is working with media outlets to respond.


Ablin beledigde in zijn opiniestuk de AUA door te stellen dat de AUA op schaamteloze wijze PSA screening aanbeveelde. In bovenstaande wordt duidelijk dat de AUA de pers bewerkte. Dat dit vrij succesvol is geweest blijkt uit de grijze brei nieuwsberichten die je vindt als je Googelt op Ablin Prostate met in totaal 640 berichten en die met enkele uitzonderingen het AUA standpunt herkauwen:

The AUA stands in support of prostate cancer testing. However, the AUA does not advocate universal annual PSA testing for all men, nor does it support routine biopsy. Research has shown that a PSA above a certain level at age 40 is a stronger predictor of prostate cancer risk than family history or race. The AUA recommends that men ages 40 and older talk to their doctors about prostate health and the pros and cons of establishing a baseline PSA score. Establishing a baseline PSA at age 40 empowers patients and doctors to make informed decisions about future testing. The AUA also clearly states that follow-up should be determined based on a patient's individual risk and discussions with his doctor.

Goed de AUA is dus voor prostaatkankertesten, dwz PSA testen. Niet ieder jaar voor iedereen, maar wel willen ze dat mannen vanaf 40 met hun artsen gaan praten over hun prostaatgezondheid en over de voor- en nadelen van een basis PSA. Zelfs in de US slaat de verweking toe. Verder wringt hier iets: een 40 jarige onwetende man moet over de pro's en con's praten met een uro die van z'n vakorganisatie pro moet zijn. Wat denk je dat er dan gebeurt? Precies, een PSA test en niet op 50 jarige leeftijd zoals nu maar al op 40 jarige leeftijd! Het slappe geoudenhour kabbelt dan voort met enkele welzijns cliche's zoals empowerment, geinformeerde beslissingen en indivualisering. Mooipraterij, er valt niets te individualiseren, er is alleen een getalletje dat van alles kan betekenen.

We feel that the recent debate is inappropriately focused on the PSA test itself, when we should be focusing on how test results are being interpreted and impacting treatment decisions. The 2009 AUA Best Practice Statement on Prostate-specific Antigen presents a balanced assessment of the test's strengths and weaknesses and provides comprehensive guidance on how to appropriately interpret test results based on a patient's individual risk factors.

En maar doorgaan. Het belangrijkste wordt natuurlijk verzwegen, nl de biopsie die de enige manier is om de PSA test te interpreteren. Trouwe lezertjes weten inmiddels dat deze blinde steekproeven dermate onbetrouwbaar zijn dat het onverantwoord is hier behandelingsbeslissingen op te baseren. Kijk anders nog eens in rechter kolom bij blinde biopsie. Meer referenties hierover hier.

We will continue to keep you posted as the AUA monitors and responds to this debate.
PSA Prostaatkankertjes zal hetzelfde doen....

13 maart 2010

Urologen nog een categorie erger dan Bankiers

Ik put nieuwe inspiratie uit Ablin's woorden in de New York Times. We geven daarom een tandje extra en doen er een schepje bovenop

Uit het NYT artikel
The European study showed a small decline in death rates, but also found that 48 men would need to be treated to save one life. That’s 47 men who, in all likelihood, can no longer function sexually or stay out of the bathroom for long.

Er is hier de afgelopen maanden al een aardige portie ERSPC geserveerd met een hoop getalletjes waaronder de 47 vs 1 verhouding van hierboven. Dit getal had ik tot nu toe nog onvoldoende gedramatiseerd. Hierbij dan.....

Als je als patient alleen tegenover de uroloog zit vertelt hij je met een ernstig gezicht dat hij je sterftekans kan verminderen als je je laat helpen. Niet zo makkelijk om hier nee tegen te zeggen. Hoewel hij weet dat in 47 van de 48 gevallen z'n bemoeienissen futiel zijn krijg je hier over niets te horen .

Neem nu deze situatie. Een professor spreekt een zaaltje toe met 48 mannen bij wie hij net een PSA Prostaatkankertje heeft vastgesteld. "Mannen, jullie hebben allen kanker. Als ik jullie allen behandel zal 1 daarvan profijt hebben. Voor de andere 47 is er geen nut, maar ik kan vantevoren niet zeggen wie de geluksvogel is. Een groot deel van deze 47 zal geconfronteerd worden met impotentie, incontinentie en stricturen, ook is er kans dat 2 of 3 van de 47 een hartinfarct of longembolie krijgen tijdens of vlak na de operatie." Hoe denken jullie dat het zaaltje reageert?

De Pensioenplannen en Speerpunten van deze wereld individualiseren statistische data en geven er achter de gesloten deuren van hun spreekkamer met hun uitgestreken smoelen precies die draai aan die hen op dat moment uitkomt. Is de operatierobot volgeboekt? Dan parkereren we de patient tijdelijk in PRIAS. Staat de robot stil? Dan trekken we een bedenkelijk gezicht gevolgd door de blijde boodschap: "wij kunnen U direct helpen."

Er is nogal wat verontwaardiging over bank CEO's die zich verrijkten door fancy financiele innovaties. De urologen zijn nog een categorie erger. Het kopen van financieel produkt blijft min of meer vrijwillig. Een doodvonnis suggereren, de halve waarheid vertellen en dan zeggen dat behandeling noodzakelijk is, is niet zo vrijblijvend.

Gezonde mannen laten zich en masse impotent en incontinent maken in de veronderstelling dat ze geholpen worden. Als de waarheid tot de massa doordringt kunnen er nog gekke dingen gebeuren....

10 maart 2010

Gaan we dat pikken: 8
"Breng me alsjeblieft naar Ilse"

Deel 1:  hier
Jansen keek vertwijfeld om zich heen. De hele wachtkamer zat in gespannen afwachting van wat nu zou gebeuren. Nogmaals klonk "Jansen 12-01-1951" Een ten hemel schreiende gil galmde door de wachtkamer. Het was Boukje weer. PSA Prostaatkankertjes was bang dat ze een acute kinderpsychose kreeg.

Jansen deed een paar stappen terug. De Security employees kwamen nu met grote schreden op hem af. Toen ze Jansen tot op een paar meter genaderd waren sprong Ricardo tussen hen in. "Wat zijn de heren van plan?" De employees maakten pas op de plaats. Ze keken in de ogen van Ricardo en zagen onmiddelijk dat ze hier met een professionele vechtgorilla te doen hadden. Ze maakten rechtsomkeert richting spreekkamer.

Terwijl ze terugliepen belden ze de meldkamer om extra versterking categorie A. Eenmaal weer in Speerpunts kamer ging meteen het rode lampje branden. Op hetzelfde moment kwamen uit verschillende richtingen de scootertjes van de Penjaga's op de Mannenkliniek aangesneld. Socrates werd met een taxi opgehaald en zou wat later arriveren.

Ricardo bracht Jansen in veiligheid en maande de wachtkamer tot rust. Toen het weer kalm geworden was kon Harm weer verder gaan. "Bij kankers in andere organen doet de arts pas verder onderzoek als er een knobbel is gevoeld, als er op een foto iets verdachts te zien is of als de patient symptomen heeft. De biopsie die nodig is om het vermoeden op kanker te bevestigen wordt altijd gedaan uit de knobbel of uit het fotografisch verdachte gebied. Behalve bij een PSA Prostaatkankertje, daar voelt men niets, is er op de foto niets te zien, heeft de patient niets maar prikt men blind met 6 en liefst meer naalden de prostaat aan. Met een zeer hoge pakkans want geen ander orgaan zit van nature zo vol met kanker als de prostaat."

De hele wachtkamer lag aan de voeten van Harm die zo rustig en verstandig sprak. Ricardo keek met trots naar hem. Hier stond de nieuwe Manusama, dacht hij. Boukje was iets rustiger geworden maar nog steeds niet goed. Ze lag verslapt in de armen van PSA Prostaatkankertjes met af en toe korte snikjes. "Wat moeten we doen? vroeg hij. "Breng me alsjeblieft naar Ilse", zei Boukje met een zwak stemmetje en zo gebeurde het.

Op het moment dat PSA Prostaatkankertjes met Boukje wegreedt arriveerden de eerste scootertjes bij de mannenkliniek.


(wordt vervolgd)

04 maart 2010

Gaan we dat pikken? 7
"Ja Ricardo hier,  het is hier onrustig aan het worden"


"Maar ventje, wij hebben kanker. Kanker met een grote K." De kleine Harm, net 12, zat in kleermakerszit op een tafel met om hem heen een aantal verbaasde en nieuwsgierige mannen.

"Nee, jullie wordt gezegd dat je kanker hebt, maar hebben jullie een klacht, een symptoom, pijn? Zijn jullie ziek? De mannen keken elkaar aan, niemand van hen had ergens last van. "Maar je mag toch aannemen dat wat de dokter zegt klopt." zei een man op iets te hoge toon. Ricardo die er vlak bij stond deed een stapje naar voren en maakte een dimmend gebaar. "Tja, in zekere zin klopt het ook wel, vervolgde Harm, but.... als je sectie verricht op overleden mannen dan vind je bij 30ers en 40ers bij 1 op de 3 kanker in de prostaat oplopend tot 9 op de 10 bij 80-plussers. En niemand had daar ooit klachten van." Ricardo showde het publiek op een Netbook de bijbehorende evidence, hiero en hiero. "Bijna alle tumoren die de Professor bij jullie diagnostiseert zijn dergelijke kankertjes. Jullie hebben dus meestal geen Kanker maar een kankertje met een klein kaatje."

"Toch sterven er mannen aan prostaatkanker." merkte iemand op."Klopt, zei Harm, maar dat zijn nu precies de tumoren die de Professor meestal niet vindt met z'n jaarlijkse PSA controles. Bij de eerste controle ligt het PSA onder Speerpunts hypermoderne afkapwaarde van 2,5 ng/ml. Maar de PSA verdubbelingstijd van deze agressieve dingen is zo kort dat bij de volgende controle het PSA al zo hoog is geworden dat een robotoperatie sowieso futiel is. Niet zelden geven deze wilde katten tussen 2 controles in al symptomen, dit in tegenstelling tot de huispoesjes waar Speerpunt zo druk over doet.

Precies op dat moment kwam Welgemoed met Boukje in z'n armen weer de wachtruimte in. Boukje krijste nu als een speenvarken. Haar gekerm ging door merg en been. Het was zo hard dat niemand Harm nog kon verstaan. Ricardo snelde op Welgemoed af en nam Boukje meteen van hem over. Toen ze enigszins bedaard was gaf hij haar door aan PSA Prostaatkankertjes die haar verder kalmeerde. Ricardo pakte de telefoon: "Ja Ricardo hier, ik zit hier op een of andere Mannenkliniek en het is hier onrustig aan het worden. Ze hebben Boukje waarschijnlijk beledigd. Kan Socrates komen? En stuur ook wat scootertjes."

Ook op ongeveer hetzelfde moment overlegde Professor Eugene Speerpunt met de employees Totaal Ontzorging BV. "Het gaat om dat kreisende  kind, dat jochie en die lange kale man die zichzelf Dokter Prostaatkankertjes noemt. En dan loopt er nog een soort Bokito rond die er volgens mij ook bijhoort. Zorg dat ze verdwijnen. En om duidelijk te maken dat hier orde heerst wil ik dat jullie voor mij de volgende patient naar binnen roepen, de heer Jansen geboren 12-01-51."

De employees verlieten de spreekkamer en 1 van hen beval: "Jansen, 12-01-51"

Jansen aarzelde......

(wordt vervolgd)

02 maart 2010

Gaan we dat pikken? 6
Dikke tranen biggelden over haar ontroostbare gezicht


Boukje drukte een Ipod voor Speerpunts neus met op het scherm de bekende PSA Prostaatkankertjes driedubbelcheck pagina. Speerpunt duwde de Ipod weg. "Dit bedoel ik nou, helemaal gek word ik van al dat Internetgedoe. De eerste de beste waanzinnige dumpt z'n stuff op het net en kleine kinderen gaan hier, in mijn spreekkamer godbeterhet, voor doktertje spelen. Zegt u het maar meneer Welgemoed, gaan we een biopsie doen of luistert u naar dat kleine zwarte ding?"

"Ach meneer Speerpunt, wat zal ik zeggen? Dat u geen manieren heeft en u tot nu toe alleen nog maar op uw schermpje heeft gekeken in plaats van naar mij? Of dat die hypermodern verlaagde afkapwaarde van je er alleen maar is om de produktie van je hypermoderne robot te maximaliseren?" Boukje barstte in tranen uit en voegde er schreiend aan toe. "Of dat je blinde biopsieen 1 van de 3 tumortjes missen en als je ze toevallig wel raakt je Gleasonscore in de helft van de gevallen verkeerd is en dat het je allemaal nog geen ruk kan schelen ook." Dikke tranen biggelden over haar ontroostbare gezicht. Welgemoed had Boukje maar op schoot genomen en keek Speerpunt verwijtend aan. "Heb je nou je zin?" De anders altijd zo vlotte Speerpunt zat nu verstijfd en lijkbleek in z'n stoel. Speerpunt strekte z'n arm en liet die langzaam naar boven komen wijzend naar de deur. En ook heel langzaam en voor Speerpunts doen zeer zacht: "Wilt... U... nu... direct... de... spreekkamer... verlaten... en   hier... never...  ever... nog... een... stap...  zetten." Dit veroorzaakte een nieuwe stortvloed van tranen met daartussendoor een aantal verwensingen met een zo hoog $%&@# karakter, dat PSA Prostaatkankertjes ze hier niet durft op te schrijven. Welgemoed tilde de schreiende Boukje op en verliet het toneel. Precies op het ogenblik dat ze deur openden liepen de 2 door Speerpunt bestelde Security employees van Magma Totaal Ontzorgers BV naar binnen.

Meanwhile maakte Harm een praatje met enkele verontruste prostaatkankertjes patienten in de wachtkamer...

(wordt vervolgd)