28 december 2011

2012: de Val van Rotterdam

We naderen het einde van 2011 en het is niet meer te verwachten dat Bangma met z'n zg ERSPC Quality of Life studie afkomt. Dwz we krijgen maar niet te weten wat de prijs is voor z'n miezerige 0,07% sterftedaling door PSA-screeening in perioperatieve sterftegevallen, embolieen en hartinfarcten en lange termijnletselschade zoals impotentie, incontinentie en stricturen. Plus de psychische stress van weer stijgende PSA's na behandeling of de onzekerheid van negatieve biopsieen bij verhoogde PSA's. Vanaf maart 2009 is keer op keer beloofd dat rapportage hiervan zou komen, but it simply doesn't happen. Meanwhile gaat men maar door met een eindeloze reeks pulp-publicaties in pseudowetenschappelije tijdschriften over effectiviteit na aftrek van dit of dat of met fantasy-modelberekeningen na compensatie voor van alles en nog wat. Hiero. Het enige waar men niet in slaagt is een Quality of Life studie te publiceren in een A-tijdschrijft zoals de Lancet of American Journal of Medicine. Ofwel de ravage is zo erg dat Bangma het manuscript niet durft op te sturen ofwel de data zijn dusdanig gemasseerd dat het manuscript geweigerd is.

Door het achterwege blijven van deze studie wordt de schijn dat PSA-screening misschien toch van nut is min of meer in stand gehouden. Het oordeel van de Gezondheidsraad, die over de wenselijkheid van PSA-screening moet beslissen, blijft dus maar uit want de leden van deze ambtelijk apparaat wachten gewoon heel braaf op deze studie. Verwacht van hen niet dat ze hun nek uitsteken want zodra ze hun oordeel hebben geveld is het afgelopen met hun gesponsorde PSA-studiereisjes en PSA-pretcongresjes. In de door Blue Ribbon en dergelijke clubjes opgefokte sfeer van hoop en vooruitgang breidt het aantal operatieprobots zich intussen als een olievlek over het land uit. Daarmee is er een economische prikkel bijgekomen om zoveel mogelijk PSA-Prostaatkankertjes op te sporen en te behandelen. Een perverser voorbeeld van marktwerking in de gezondheidszorg is moeilijk te bedenken.

Lichtpuntje is Achmea (ondergetekende heeft geen belangen in deze verzekeringsmaatschappij) dat het budget voor Robot-RP's gaat afknijpen. Ander Lichtpunt is het NEE van de US Preventive Services Task Force tegen PSA-screening (zie UroWatch van oktober, rechterkolom helemaal naar benenden scrollen). En dan is er natuurlijk jullie eigen Lichtpuntje PSA Prostaatkankertjes. PSA Prostaatkankertjes werkt aan een nieuwe publicatie en verwacht in de loop van 2012 de val van Rotterdam en de arrestatie van Bangma. Stay tuned....

17 december 2011

Money Talks

Vorige week viel m'n oog op een persbericht van het VUMC waarin verslag gedaan wordt over de oratie van een zekere van Moorselaar een getiteld "Operatierobot bij prostaatkanker beter dan 'gewone' kijkoperatie". Het persbericht werd integraal overgenomen door ondermeer de urologische lobbysite Prostaat.nl. Deze van Moorselaar was eerder feestvierend te zien in het Hermitage-clipje waarnaar ik verwees in Urowatch van 7 december.

Dat de operatierobot beter is hebben we al vaak gehoord en vaak weerlegd. We gaan daar nu niet weer uitgebreid op in. De context van de oratie is  wel interessant. Uit het persbericht: Omdat ziektekostenverzekeraars niet op de hoogte zijn van de voordelen van robotoperatie boven een conventionele operatie bij prostaatkanker, willen zij de extra kosten van de robotoperatie niet betalen. In zijn oratie op 2 december waarschuwt prof.dr. Jeroen Van Moorselaar dan ook voor het gevaar dat een dergelijke operatie met de robot binnenkort in Nederland niet meer mogelijk zal zijn. Het gaat weer eens om geld en, zoals gebruikelijk bij urologen, dreigen met zogenaamde gevaren als ze dat geld niet krijgen. Plus deze keer een beschuldiging aan het adres van de Zorgverzekeraars. De Zorgverzekeraars zouden niet goed op de hoogte zijn van de Robotvoordelen. Ze zouden een studie van het ICER niet kennen, waarin "bewezen" werd dat door robotchirurgie de kans op complicaties en negatieve bijwerkingen geringer werd. Het verbaast me niets dat de Zorgverzekeraars deze studie niet kennen. Het ICER rapport is nergens gepubliceerd en kon ik pas na veel moeite achterhalen. Van bewijs kan hier moeilijk gesproken worden in dit gesponsorde verslag vol gepoolde data en modelberekingen, zie hier. Overigens zijn de Zorgverzekeraars goed op de hoogte over de pros en cons van de operatierobot. Hier een zeer interessante PDF.

Dan de uitzending op Nieuwsuur van afgelopen maandag met de bekendmaking dat Achmea per januari 2012 stopt met de extra vergoedingen voor Robotoperaties. Namens de urologen voert John Rietbergen nogal hooghartig het woord (meer over hem in Urowatch van 12 januari). "Ik laat het hele financiele gebeuren graag aan de Raad van Bestuur over" en "Je wilt graag uiteindelijk alle patienten met de robot opereren, ik denk dat dat als een paal boven water staat". Het gaat hier om 3000 E extra vergoeding per operatie dwz 300000 E voor het het Rotterdamse Centre of Excellence ( Franciscus Gasthuis) waar Rietbergen per jaar 100 ingrepen wil doen. Nu lijkt het me dat Rietbergen wel een persoonlijk overwicht heeft op RVB-lid Gerla maar of die uit eigen zak 3 ton wil ophoesten? Het zaad voor een conflict is gezaaid, waarbij de urologen krokodillentranen zullen gaan huilen om verslechtering van de zorg en de achterstand die Nederland oploopt. Wat mij betreft mogen de zorgverzekeraars nog een stapje verder gaan door op alle prostaatkankeroperaties te korten, of beter nog, deze helemaal niet meer te vergoeden. Dat zal bergen geld en een hoop leed schelen.

15 november 2011

Bangma, de grote Brandweerman

In oktober berichtten we in Urowatch (rechter kolom helemaal naar beneden scrollen) over het NEE tegen PSA-screening van de US Preventive Services Task Force, het belangrijkste adviescollege in de US. Daarop kwam  begin november een officiele reactie van de American Urological Association met een volmondig JA. Niet verwonderlijk want PSA-Screening is de voornaamste bron van inkomsten van hun leden. In december kunnen we discussies in de internationale vakpers tegemoet zien tussen Het Gezonde Verstand enerzijds en de Dikdoenerige Hebzucht anderzijds.

In de tussentijd is er van 4 tot 6 november ook een congresje geweest in Barcelona met de prestigieuze naam European Multidisciplinary Meeting on Urologic Cancers (EMUC). Uiteraard kwam de PSA kwestie hier ook aan de orde en wie werd overgevlogen om kwam PSA-screening verdedigen? Jawel, niemand minder dan Prof.Dr.Chris Bangma. Toevallig kwam PSA Prostaatkankertjes in het bezit van een PDF van z'n Powerpoint Presentatie. We gaan deze keer niet in op de argumentatie van Bangma, die zijn hier in extenso besproken, maar op een nieuwe beeldspraak die Bangma in z'n presentatie gebruikte:

(slide)
"Pca screening is like a fire insurance
Fire insurance: everybody pays, everybody gains a bit, but some gain a lot"


Eerder gaf de professor al blijk van zijn affiniteit met assurantien met de publicatie van z'n boekje Het Prostaat Pensioenplan waar we eerder enkele besprekingen aan hebben gewijd. Nu is Bangma de Grote Brandweerman & Verzekeraar. Iedereen betaalt en wie behandeld wordt niet zo'n klein beetje ook: met impotentie, incontinentie, stricturen, thrombose, embolieen, hartinfarcten en in het geval van Active Surveillance, eerst een paar jaar psychologische terreur en dan in minimaal eenderde van de gevallen alsnog hetzelfde rijtje. Iedereen wint een beetje? Klopt! Door screening vermindert de sterfte aan prostaatkanker van 0,36% naar 0,29%, een winst van 0,07%. En wie wint er veel? Raad maar...

28 oktober 2011

Vage brei Kankertjes voor Robotfabrieken

In "Ook zo Blij met PSA?" liet ik weinig heel van PSA screening, niettemin vond Bangma dat "PSA Screening deugt". Hier werd in een grote analyse ook nog eens de vloer aangeveegd met PSA screening en onlangs zei het belangrijkste US adviescollege voor de gezondheidszorg "Nee" tegen screenen voor prostaatkanker. Ondertussen gaat het PSA prikken rustig door en blijven we wachten op de zg Quality of Life study die ons door Bangma is beloofd. Het is bijzonder droevig gesteld met de effectiviteit en dit hangt voor een deel samen met de methode van screening.

Bij screening voor dikke darmkanker en borstkanker (waar ook veel tegen pleit) is de opzet alle kankertjes te vinden en te behandelen. Hoewel soms een tumor zal worden gemist, is de methode om dit doel te bereiken recht door zee, namelijk gerichte biopsieen nemen uit gebieden die bij colonoscopie of mammografie verdacht voor kanker zijn. Men ziet en weet wat men doet.

Bij "screening" voor prostaatkanker bepaalt de hoogte van het PSA of er een biopsie gedaan wordt. Er vindt weliswaar beeldvormend onderzoek plaats, maar de echo die gemaakt wordt is er in de eerste plaats om de contouren van de prostaat vast te stellen, niet om tumortjes te vinden. Vervolgens wordt blind gebiopteerd, of in de luxetermen van urologen te spreken, een systematische biopsie gedaan, zonder te zien en te weten wat men doet.

Hoe hoger het PSA, hoe groter de kans op prostaatkanker. Bij een PSA van 0,01 ng/ml heeft bijna niemand kanker, bij een PSA van 10ng/ml ongeveer de helft en bij een PSA van 100 ng/ml bijna iedereen. Als men ongeacht PSA bij iedere man boven de 50 jaar een blinde biopsie doet, dan wordt bij 22% een kankertje gevonden. Zie deze tabel. Dit is een gigantisch percentage, ter vergelijking bij borstkankerscreening is dit percentage 1,5. Vandaar dat men PSA afkapwaardes introduceerde. De meest gebruikelijke afkapwaarde is 3 ng/ml. Daarboven is het PSA "positief" en krijgt de patient een biopsie daaronder "negatief" en gebeurt er niets. Bij deze afkapwaarde is het kankertjespercentage circa 8. 14% van de kankertjes wordt dus gemist. Niet erg! zeggen Bangma cs, want tumortjes onder deze afkapwaarde zijn bijna altijd klein en onschuldig. Not so! zegt PSA Prostaatkankertjes, ze zijn weliswaar in het algemeen kleiner en onschuldiger, maar lang niet altijd, zie de tabel bij Gleasonscores. Een onbekend aantal van deze ( eerst nog kleine, maar snel groeiende) tumortjes komt symptomatisch bovendrijven tussen 2 screeningsrondes: zg Interval Kankers.

Dit dan nog naast het feit dat de biopsie die gedaan wordt naar aanleiding van een "Positief PSA" in de helft van de gevallen een verkeerde Gleasonscore geeft en 1 op de 3 tumortjes mist. Bangma cs vangen een vage brei kankertjes uit de enorme prostaatkankervijver. Niet met de intentie, zoals bij borstkanker en dikke darmkanker, om alle tumortjes op te sporen en te behandelen, maar enkel als materiaal om hun robotfabrieken en researchkartels draaiende te houden. Al naar gelang de bezettingsgraad van de robot of de nieuwste onderzoeksgril verhogen of verlagen ze de afkapwaarde, over de rug van goedgelovende mannen, en behandelen of surveilleren er actief & lustig op los.

20 september 2011

Zombie Zoo

Nog maar weer even een opwarmertje tussendoor in afwachting van de zg ERSPC Quality of Life studie die ons beloofd is voor het einde van het jaar.

Iemand zonder symptomen kun je niet beter maken. Laat dit een leidraad zijn, bezoek alleen een arts als je wat mankeert. Onthou dit goed! Wat zeggen de Bangma's & the likes? U zou ziek kunnen zijn, ik zou u beter kunnen maken en u zou langer kunnen leven. Geef mij uw bloed.... Daarbij wordt heel ernstig en deftig gekeken. Trap er niet in, je bent niet ziek, hij maakt je niet beter, je leeft niet langer. Hier en hier. Integendeel, je wordt ziek: impotent, incontinent al dan niet met psychotrauma waar het troostmeisje zich dan weer over ontfermt.

Shooting at a lame Duck? Beating a dead Horse? NEIN! Ze zitten nog steeds achter je aan. Op Teevee Shows, bij Blue Ribbon, op internetpagina's met "objectieve info", bij keuringen en met PSA prikken zonder dat je er iets van weet (bijvoorbeeld bij bezoek aan een ziekenhuis voor een andere aandoening). En ondertussen schijnheilig dure dingen zeggen over maatschappelijke verantwoordelijkheid.

25 augustus 2011

Watchful Waiting

Het wachten is nog steeds, eigenlijk al sinds het begin van de blog, op de nieuwe beloofde ERSPC-Bangma studie waarin we dan eindelijk een beeld krijgen van de aangerichte letselschade, die Read my Lips, gigantisch zal zijn. 1 van de redenen dat ik bovengemiddelde cijfertjes verwacht is dat, in ieder geval in Rotterdam, een groot opleidingsprogramma is gekoppeld aan het ERSPC. Veel beginners hebben geopereerd en dat gaat natuurlijk vaker fout.

Natuurlijk vraag ik geregeld, per brief, per telefoon, "Jongens, wanneer komen jullie nou?" maar het zal niemand verrassen dat ik hierop geen antwoord krijg. Bangma is er haast nooit, of met sabattical, of op congres, of met vakantie en als hij er dan wel eens is komt ervan het beloofde terugbellen natuurlijk niets.

Meanwhile hou ik Pubmed in de gaten, repeteer ik allerlei ERSPC cijfertjes en leer ze uit m'n hoofd, zodat als het moment daar is ik direct en effectief kan toeslaan. Het is nu dus even rustig, maar dan kan zo veranderen.....

30 juli 2011

Random Plannen

In Nijmegen wordt hard aan de weg getimmerd. Hier en hier bespraken we de brochure van het Prostate MR Center of Excellence (PMRCE), waarin terecht de waarde van de biopsie ter discussie wordt gesteld maar ten onrechte en zonder wetenschappelijke onderbouwing de MRI als het ei van Columbus wordt gepresenteerd.

Inmiddels is het PMRCE opgegaan in een grotere organisatie, met behalve in Nijmegen ook lokaties in Almelo en Hengelo. Het nieuwe samenwerkingsverband heet de ProstaatKliniek en werd in een paginagroot artikel in de Telegraaf aan de consument geintroduceerd. De Prostaatkliniek biedt de PSA-consument een "Onafhankelijk Behandeladvies" met standaard een MRI in het PMRCE.

Wat zijn ‘Onafhankelijke behandeladviezen’?
De Prostaatkliniek heeft een uitgebreid netwerk van experts op het gebied van de behandeling van prostaatkanker.  Uit dit netwerk kiezen we ‘random’ een uroloog en een radiotherapeut. Zij formuleren beiden, onafhankelijk van elkaar, op basis van de uitslag van de diverse onderzoeken, een behandeladvies. U krijgt dus als het ware altijd een ‘second opinion’ standaard in de diagnose.


Terug naar u
Uw behandelend arts krijgt zo snel mogelijk alle uitslagen plus de twee onafhankelijke behandeladviezen. Hij kan op basis hiervan een gedegen keuze maken voor uw behandeling. Uiteraard wordt deze keuze ook nog besproken in het  ‘lokale multidisciplinaire overleg’; een overleg met specialisten in verschillende richtingen binnen het eigen ziekenhuis. Tenslotte wordt de behandelkeuze aan u voorgelegd. U weet dan zeker dat u de best mogelijke behandeling krijgt, op basis van een topdiagnose. En dat binnen enkele weken.


Goed, over een prostaatkankertje buigen zich in de visie van de Prostaatkliniek dus minimaal 4 artsen. Eigen Uroloog, Intake Uroloog Prostaatkliniek, Random Uroloog Prostaatkliniek, Random Radioloog Prostaatkliniek waarna dan nog lokaal multidisciplinair overleg volgt voordat je hoort wat de plannen zijn. De kans is groot dat er verschillende plannen zijn en dat jij een keuze mag maken voor 1 van die onafhankelijke random plannen van artsen die je nooit gezien hebt.

29 juni 2011

We willen het allemaal


Het is wel heel erg dat je denkt dat mijn reactie op een PSA bepaald wordt door of de beschikbare robotcapaciteit, of verplichtingen aan wetenschappelijk onderzoek, of verplichtingen voor aantallen verrichtingen aan de verzekeringsmaatschappij.

Ja heel erg inderdaad, maar aan de andere kant kan ik me moeilijk voorstellen dat je gemotiveerd wordt door het gegeven dat je 48 man moeten behandelen om 1 leven te redden, gezien de ravage die je aanricht. Dus waarom doe je het dan?

Het is nu eenmaal niet anders, de robot wil het, de wetenschap wil het, de verzekering wil het en het allerbelangrijkste, de patient wil het. We willen het allemaal, behalve jij.

30 mei 2011

Doe Het Zelf Darmkankertjes


Op dit ogenblik is er even weinig te zeggen. We liggen in de loopgraaf en wachten tot Bangma later dit jaar met z'n eindrapportage inclusief letselschaderapport afkomt. Mocht zich in de tussentijd boven het maaiveld iets voordoen dat ons niet bevalt dan zullen we direct schieten. Verder zal ik de rechterkolom gaan verbeteren en regelmatig met nieuwscommentaar komen in Urowatch (en dat aankondigen in mededelingen).

Dan las ik afgelopen week in de Volkskrant dat Minister Schippers vanaf 2013 darmkankerscreeniing wil gaan invoeren. Een groot succes voor het KWF die hier al jaren voor lobbiet. Als dit werkelijk allemaal doorgaat krijgen 3,5 miljoen Nederlanders tussen de 55 en 75 jaar een doe-het-zelf pakketje toegestuurd bestaande uit een buisje plus stick die ze in hun ontlasting moeten duwen en vervolgens terug in het buisje moeten doen. Het pakketje kan ongefrankeerd retour en wordt dan onderzocht op de aanwezigheid van sporen bloed, die een aanwijzing kunnen zijn voor darmkanker of van poliepen die mogelijk tot kanker kunnen evolueren. Worden sporen bloed aangetroffen danvolgt een coloscopie ( onaangenaam kijkonderzoek vd darm)

Uit de Volkskrant: Als 60% meedoet, zullen zich jaarlijks tachtigduizend mensen in het ziekenhuis melden met bloed in de ontlasting. Bij een kleine 10 procent van hen wordt bij een kijkonderzoek kanker gevonden, bij 40% poliepen. Bij de helft is dus prake van loos alarm. Dat is veel, erkent hoogleraar Kuipers; maar er zit voor de deelnemers ook een gunstige kant aan: na een kijkonderzoek hebben ze voor zeker 10 jaar zekerheid. De poliepen groeien zeer traag.

Zo dit is dus ook weer mega, mega. En moet je de professor horen met z'n 10 jaar zekerheid, de onruststoker! In het VK-artikel wordt gesproken over 1400 minder sterfgevallen aan darmkanker per jaar door screening. Jaarlijks is de sterfte nu ca 5000 dwz ca 30% minder. Als dit klopt is dat beter dan het resultaat van prostaatkankerscreening, maar dan nog. Het aandeel van sterfte door darmkanker van de totale sterfte bij 55 plussers is circa 3-4%. Het netto effect is daarom maar circa 1%. Verder moet je bedenken dat veel van de sterfte aan darmkanker op hoge leeftijd is, sterf je niet aan darmkanker dan sterf je niet lang daarna wel aan iets anders.

Kankerscreening is een drama, een dieptepunt in de geneeskunde. Bij bosjes worden symptoomloze mensen met prostaatkankertjes, mammobielkankertjes en darmkankertjes uit het leven gehaald en de kliniek in gejaagd om vervolgens in grote getale verminkt weer teruggezet te worden (impotent, incontinent, met toegetakelde of afgesneden borsten en stoma's). Dit alles om sterfte aan deze kankertjes op meestal hoge leeftijd te voorkomen waar Magere Hein al snel iets anders voor ze heeft.

16 mei 2011

De Double Speak van Schreibtisch Dokters

In het begin van de 90er jaren begon de PSA-test in de Verenigde Staten populair te worden voor de vroege opsporing van prostaatkanker. In Europa werden toen nauwelijks PSA-testen gedaan behalve voor de follow-up van patienten die hormonale therapie kregen. Dat veranderde toen Fritz Schroeder naar Rotterdam kwam. Deze Duitse uroloog betoogde dat de ontwikkelingen in Amerika veelbelovend en interessant waren, maar dat het nog te vroeg was om in Europa de Amerikaanse trend te volgen. Daarvoor was eerst onderzoek nodig en niet zomaar een onderzoekje maar een Mega-onderzoek. Deze Double Speak, wel veel belovend maar niet zo veel belovend om meteen maar op de Amerikaanse tour te gaan, is kenmerkend gebleven voor het taalgebruik van het ERSPC zoals dit Mega-onderzoek zou gaan heten. Aan het ERSPC, met als hoofdkantoor Rotterdam, deden ruim 160000 mannen mee in verschillende europese landen.

In 1995 schreef ik al dat een dergelijk onderzoek schadelijk en overbodig was. Vantevoren was al duidelijk dat tegenover een mogelijk voordeel voor enkelen op de lange termijn, een groot nadeel zou staan voor velen op de korte termijn. Ik concludeerde dat het onderzoek daarom moreel gezien onaanvaardbaar was. De reactie van Schroeder hierop was dat hij juist wilde kwantificeren hoe groot de respectievelijke voor- en nadelen waren. Dat voor deze kwantificatie proefpersonen in grote getalen impotent en incontinent gemaakt moesten worden was blijkbaar van secundair belang. In 2009 verscheen dan eindelijk een publicatie over het mogelijke voordeel van PSA-Screening: een verlaging van de sterfte door prostaatkanker van 0,07%! De publieksmedia kopten "Screening kan prostaatkankersterfte verlagen" Wat de prijs is deze 0,07% sterfteverlaging weten we nog steeds niet. Eerst zou de zg "Quality of Life studie" (lees letselschadestudie) in 2009 gepubliceerd worden, toen in 2010 en de laatste belofte is dit najaar. We zullen zien....

Met het ERSPC kwam PSA in Europa. In talloze roadshows, symposia en postcodeloterij-achtige mediaoptredens werd al die jaren dezelfde dubbelzinnige boodschap verkondigd dat PSA-screening veelbelovend was, maar ook meer onderzoek om het nut wetenschappelijk te bewijzen. Patienten en urologen namen begrijpelijkerwijs maar een voorschot op dit wetenschappelijk bewijs en vroegen respectievelijk gaven de PSA-test. Zo kwam het slechtste soort Amerikaanse geneeskunde toch via de achterdeur naar binnen.

De opvolger van Schroeder, Bangma is van het zelfde laken een pak en voert een soort "Business as Usual" PR beleid. In antwoord "Ook zo blij met PSA?" kwam hij met z'n "PSA-Screening deugt" waarin hij op precies dezelfde manier als Schroeder indertijd het ERSPC verdedigt: "Zonder de getallen van de ERSPC is er niemand ter wereld die een gefundeerd oordeel kan geven over het nut van bevolkingsonderzoek. Alleen op basis daarvan kunnen overheden, en de Gezondheidsraad in Nederland, een uitspraak doen over de wenselijkheid van populatiescreening voor prostaatkanker." Weer gaat het alleen over getallen en weer niet over wat de proefpersonen is aangedaan om tot deze nietszeggende cijfertjes te komen. In ieder geval staat er in het najaar weer een confrontatie met Bangma op het programma, ook als hij er weer niet in slaagt z'n QoL onderzoek gepubliceerd te krijgen.

29 april 2011

Wie is men dan wel?

Men doet alsof al dat onderzoeken noodzakelijk is. Men is er aan gewend geraakt dat bijna alle publicaties over die onderzoeken ermee eindigen dat nog meer onderzoek nodig is. Toets maar ERSPC op Pubmed. Hoezo is het noodzakelijk om te  blijven onderzoeken of vroege opsporing en behandeling van prostaatkanker nut heeft? Wie bepaalt dat dit noodzakelijk is? Wie is men dan wel?

Men is, zal ik maar zeggen een mix van zogenaamd Hardwerkend Nederland en het Nederland van de Zeurderige Zorgzaamheid. En achter wie loopt dit soort Nederland aan als het om prostaatkanker gaat? Achter de voorzitter van de NVU (niet Nederlandse Volks Unie, maar Nederlandse Vereniging voor Urologie), tevens hoofdonderzoeker van het ERSPC, daarnaast ook hoofd van de afdeling Urologie van het Erasmus MC en daar dan weer bovenop voorzitter en/of directeur van een aantal PSA-Stichtingen en PSA-BeeVeetjes. Precies, Professor Chris Bangma himself...

Maar zo iemand kan toch niet gewoon z'n gang gaan, die wordt toch gecontroleerd? Natuurlijk! Daarvoor heeft men de Medisch Ethische Commissie van het Erasmus MC, de Kwaliteits Commissie van het MC, nog een aantal Coordinatie Commissies plus nog wat Superviserende Commissies. Dus controle genoeg. Maar men controleert vooral of er wel genoeg deelonderzoeken gedaan worden waarvoor weer nieuwe Controle Commissies in het leven kunnen worden geroepen. Men vindt het wel OK dat het biopsie rsultaat in de helft van de gevallen verkeerd is, dat in het ERSPC 48 patienten behandeld moeten worden om na 9 jaar 1 sterftegeval aan prostaatkanker te voorkomen en normaal dat de studie naar levenskwaliteit van de deelnemers nu al meer dan 2 jaar op zich laat wachten. Veel van de Commissieleden doen zelf ook weer onderzoek voor een ERSPC-deelproject. Ik schat het aantal collaborateurs op zo'n 100. Hier had ik het al eens eerder over Commissies.

Generatie op generatie leerden co-assistenten dat je als regel niet aan prostaatkanker sterft maar met prostaatkanker. Als je de incidentie en sterftecijfers bestudeert zie je dat de oude waarheid klopt.  Bij secties blijkt dat op vijftigjarige leeftijd ongeveer de helft van de mannen een prostaatkankertje heeft, bij 90 jaar  bijna iedereen. Hier en hier. Toch sterven er maar 2400 mannen per jaar aan prostaatkanker waarvan tweederde ouder dan 75 jaar en de helft ouder dan 80 jaar. Onder de 65 is de sterfte 213. Hier. De tumoren van deze pechvogels hebben zulke korte verdubbelingstijden dat ze bij screening bijna altijd gemist worden en als ze gevonden worden zijn de behandelingsresultaten (opereren of bestralen) bijzonder slecht. Hierop is de klassieke rhetorische vraag van de bekende Amerikaanse uroloog Whitmore van toepassing: "Is cure possible for men in whom it is necessary? Is cure necessary for men in whom it is possible?" Jij mag het antwoord geven...

Voor Bangma cs bestaat de geschiedenis niet, evenmin als het gezonde verstand. Bangma profileert zich als nieuwsgierige onderzoeker en z'n handlangers vinden het maar wat fijn erbij te mogen horen. Niet alleen om de buitenlandse reisjes maar ook om deel uit te maken van de "vernieuwing". Griezelig is dat we hier niet te doen met een stelletje misdadigers die doelbewust en masse mannen incontinent en impotent maken, maar met een groep wereldvreemden die vinden dat ze het recht hebben alles maar te onderzoeken en overal heen te reizen en geirriteerd raken als iemand begint over de bakken geld die ze spenderen of gaat zeuren over de letselschade die ze aanrichten. Hun handelwijze kritisch aan de orde stellen is niet zo simpel want hun verontwaardigde antwoord luidt altijd weer: "Wil je ons wel even met rust laten, we zijn bezig met het redden van mensenlevens." In Liefdevol Castrerend heb ik deze arrogantie eerder aan de orde gesteld.

De fixatie op Cure en de daaraan gekoppelde Screeningswaanzin staat werkelijke vooruitgang in de weg. Het meest sprekende bewijs dat Cure niet mogelijk is komt uit studies waarin volledig verwijderde prostaten zonder kapselingroei en schone snijvlakken, dwz het hele zaakje is eruit, toch in een aanzienlijk aantal gevallen PSA progressie vertonen. Hier. Blijkbaar waren er al micrometastasen. Uiteraard werd weer een Commissie in het leven geroepen, maar conclusies werden nooit getrokken.

Het zou een stuk logischer en humaner zijn prostaatkanker (weer) te beschouwen als een chronische ouderdomsaandoening. Een aandoening die in de overgrote meerderheid van de gevallen geen symptomen geeft en daardoor met rust gelaten kan worden. Mochten zich wel symptomen voordoen dan kunnen deze behandeld worden. De perspectieven van medische behandeling van prostaatkanker zijn veel beter dan bij andere tumoren vanwege de gevoeligheid van prostaatkanker voor hormonale therapie. Geld voor onderzoek om deze behandelingsvorm verder te verbeteren is er nauwelijks want alles wordt opgeslokt door Bangma en z'n controleurs.

12 april 2011

Respectabele Onderzoekers?

Hierbij een ingezonden brief en mijn reactie daarop naar aanleiding van "Ook zo blij met PSA?" dat ik afgelopen september in Huisarts en Wetenschap publiceerde. Ga voor dit artikel naar de rechterkolom onder publicaties. Daar staat een openlijk toegankelijke printversie van dit artikel. Het artikel zelf kan ik hier niet neerzetten vanwege copyright redenen. Wil je een fatsoenlijke PDF inclusief referenties stuur dan een mail. Hier mijn antwoord op Bangma's "PSA-screening deugt."

Ingezonden
PSA-screening

Huisarts en Wetenschap, jaargang 2011, nummer 4:226-227


Reactie
Collega Scholten bekritiseert de auteurs van de grote Europese onderzoeken naar het effect van screening op prostaatkankersterfte.1  Hij beticht hen van volksverlakkerij door alleen maar in te zoomen op de relatieve risicoreductie. Daarbij komt hij met zeer negatieve aantijgingen aan het adres van de onderzoekers die ik eigenlijk voor dit tijdschrift ongepast vind. Collega Bangma wordt op zijn beurt verlokt tot de uitspraak dat Scholten de plank volledig misslaat, mogelijk door de aanval op de man (en dus niet op de bal).2  De inhoudelijke argumenten van Scholten snijden echter wel hout. Hoewel in de ERSPC het effect van screening op de prostaatkankerspecifieke sterfte als positief uit de bus komt, blijkt uit een recente meta-analyse dat dit resultaat nog niet kan worden veralgemeniseerd.3 Bangma benoemt dat door het aanbieden van active surveillance  de diagnose prostaatkanker geen extra stress bij mannen geeft. Hoe sterk dat bewijs is weet ik niet. Ik denk dat hierbij vooral wordt getoond dat er in deze screening geen negatieve feedback van patiënten komt.4,5  Veel mannen compenseren de last van de controles met de gedachte dat ze er gelukkig toch op tijd bij waren. Dat de tumor anders nooit aan het licht zou zijn gekomen bedenken ze daarbij niet. De zeer genuanceerde ERSPC-publicatie, die op de dag van het bewuste NOS-journaal al in de mailbox van alle huisartsen belandde,6  biedt mij wel een zeer praktische handreiking. Aan patiënten kan klip en klaar worden uitgelegd dat wanneer alle Nederlandse mannen zouden deelnemen aan een screeningsprogramma minder mannen overlijden aan prostaatkanker. Dat daarvoor een groot aantal mannen moet worden belast met aanvullend onderzoek en de diagnose prostaatkanker die klinisch niet relevant hoeft te zijn, is goed over te brengen. Wie de gelukkige overlever is tussen de 48 behandelde lotgenoten, zal men vooraf nooit te weten komen. Na die uitleg zien veel mannen af van een PSA-test. De resultaten van de ERSPC frustreren mij dus niet, maar ondersteunen mijn dagelijkse praktijkvoering. Daarbij beperk ik me graag tot de inhoud en houd ik me niet bezig met de beeldvorming van respectabele onderzoekers. Dat wens ik Scholten ook toe.
Marco Blanker

1. Scholten H. Ook zo blij met PSA? Huisarts Wet 2010;53:501-2.
2. Bangma CH. PSA-screening deugt. Huisarts Wet 2010;53:503.
3. Djulbegovic M, Beyth RJ, Neuberger MM, Stoffs TL, Vieweg J, Djulbegovic B, et al. Screening for prostate cancer: systematic review and meta-analysis of randomised controlled trials. BMJ 2010;341:c4543.
4. Ransohoff DF, McNaughton Collins M, Fowler FJ. Why is prostate cancer screening so common when the evidence is so uncertain? A system without negative feedback. Am J Med 2002;113:663-7.
5. Blanker M. Zonder bewijs screenen op prostaatkanker. Huisarts Wet 2003;46:184.
6. Schröder FH, Hugosson J, Roobol MJ, Tammela TL, Ciatto S, Nelen V, et al. Screening and prostate-cancer mortality in a randomized european study. N Engl J Med 2009;360:1320-8.

Antwoord
Collega Blanker vindt dat mijn argumenten hout snijden maar ergert zich aan de manier waarop ik ‘respectabele onderzoekers’ bejegen. Het verheugt me dat veel patiënten na de ongetwijfeld degelijke uitleg van Blanker afzien van een PSA. Ik vermoed dat het aantal nog groter zou zijn geweest als collega Bangma was afgekomen met z’n onderzoek naar de levenskwaliteit en Blanker daarover ook had kunnen voorlichten. Zo netjes als het bij Blanker klaarblijkelijk toegaat, gaat het niet overal. Via een groot aantal opdringerige urologiesites kan men via de achterdeur ook aan een PSA komen. Een van deze sites wordt beheerd door onze respectabele onderzoekers.1 Op deze site richt men zich nu op de ERSPC-controlegroep. Na deze groep eerst te hebben ingepeperd dat door screening de sterfte aan prostaatkanker vermindert, wordt hen nu in overweging gegeven zich alsnog te laten screenen. Veel wollig en empathisch taalgebruik, maar niet het feit dat 48 mannen moeten worden behandeld om na 9 jaar 1 sterfgeval te voorkomen. Het achterwege laten hiervan is de onderzoekers ernstig aan te rekenen. Ik spreek dan ook liever van marketeers die als voornaamste doel hebben de topzware afdeling Urologie van het Erasmus MC in leven te houden over de rug van hardwerkende Rotterdammers die niets mankeren. Henk Scholten

1. http://www.erasmusmc.nl/47659/112432/Screening_prostaatkanker

30 maart 2011

 OK, nog 1 keer dan

We gaan nog 1x keertje Jelle Barentsz doen. Niet vaker want daarna moeten we weer snel terug naar Bangma die er immers van zou kunnen profiteren als we hier Jelle's luxe-MRI's te lang de grond in boren. Ik pak wat willekeurig klein vuil uit de brochure.

Onder andere deze passage wekt mijn irritatie op: Onbekendheid, regelgeving en kostenverantwoordelijkheden brengen met zich mee dat bij vermoeden van prostaatkanker vaak nog niet als eerste aan een retourtje Nijmegen wordt gedacht. Terwijl een groeiende internationale patiëntengroep geen enkel probleem lijkt te hebben met een verre vliegreis om gebruik te kunnen maken van onze expertise en faciliteiten. Er is helemaal geen onbekendheid met MRI's, er is alleen bijna niemand die er in gelooft. Er is helemaal geen regelgeving of kostenverantwoordelijkheid, alles kan en alles wordt vergoed via de verplicht geinde zorgpremie waar jij toch niets over te zeggen hebt. En dan die groeiende internationale patientengroep. Er is inderdaad een groep superrijke querulanten en hypochrondieers die zich zo vervelen dat ze de hele wereld afreizen om naar hun prostaatkankertje te laten kijken. Hoe mooier en futuristischer de onderzoeksapparatur is des te gretiger zijn ze. Laat Jelle zich tevreden stellen met dit groepje goedbetalende toeristen en het daar bij laten.

Dan dit stukje over Blue Ribbon: Blue Ribbon (www.blueribbon.nl) wil mannen bewust maken van de prostaat en het taboe eromheen doorbreken, door bij het grote publiek, de media en politiek aandacht te vragen voor prostaatkanker. Blue Ribbon is een initiatief van de Stichting Contactgroep Prostaatkanker (SCP) en krijgt voor haar activiteiten de steun van KWF Kankerbestrijding en de Nederlandse Vereniging voor Urologie. Blue Ribbon, het broertje van Red Ribbon, organiseerde in november zg Movember, de actienaam voor een maandje bewustzijn waarbij mannen hun snor lieten staan om de aandacht te vestigen op prostaatkanker. Wat een ongein. Alsof er een taboe zou bestaan rond de prostaat! Dit is een bekende truc van sociale marketing, je verzint iets wat helemaal niet bestaat, in dit geval een zg taboe, en gaat daar dan drukte over maken. Om drukte te kunnen maken is geld nodig. Dat geld krijgen ze van het SCP, dat op zijn beurt voor een groot deel gesubsidieerd wordt door het KWF en van het KWF zelf. Nou daar zijn ze goed in geslaagd, Rutte naar Nijmegen halen was natuurlijk een klapper van de eerste orde, gefinancierd met jouw collectegeld.

En tenslotte dit: Of nóg beter: een algehele screening van mannen boven een bepaalde leeftijd. Als dit voor borstkanker (komt voor bij 1 op 7 vrouwen) gemeengoed kan zijn, waarom dan niet voor prostaatkanker (1 op 6mannen). Waar blijft de ‘mannografie’? Waarom spelden we niet massaal een ‘blue ribbon’ op onze revers? Hier hebben we Barentsz als actieleider voor georganiseerde bangmakerij, zogenaamd zorgzaam maar ondertussen het welzijn van de Nederlandse man verziekend. Wat screening betreft is Bangma schijnbaar genuanceerder. Deze wereldvreemde is echter op zijn eigen manier knettergek en misleidend. Op hem richten we onze pijlen weer in het volgende stukje.

19 maart 2011

Zoveel narcisme zagen we nog niet eerder


Dit bericht is op 3 april 2012 genuanceerd:

Goed, we hadden Bangma en Kil en dan hebben we er nu een zekere Barentsz bij. Barentsz is geen uroloog maar radioloog en meent met z'n nieuwe machine het ei van Columbus in handen te hebben. Laten we de brochure van het Prostate MR Center of Excellence als uitgangspunt nemen voor een bespreking.

Allereerst moet dit een dure brochure zijn geweest, met professionele fotografie en zeker geen klusser als ontwerper. De gedrukte versie zal ongetwijfeld in duur hoogglans papier zijn uitgevoerd. Wie betaalt zoiets? Het ministerie van onderwijs, de premiebetaler en het KWF, die maar liefst 2 miljoen van jouw collectegeld aan Barentsz gaf. Maar dat is blijkbaar niet genoeg want in de brochure wordt om meer gebedeld! Wat valt verder op aan dit glossy ding? Precies, Jelle Barentsz! Wel 5 keer dat zelfingenomen gezicht van Jelle Barentsz in deze brochure, een paar keer zelfs paginagroot. Zoveel narcisme hebben we nog niet eerder gezien. Maar wat staat erin?

Ondermeer dit: "In Nijmegen lopen we wereldwijd voorop in de wereld met nieuwe MRI-technieken die een vermoeden van prostaatkanker snel kunnen ontkrachten of bevestigen, en bovendien nauwkeurig de agressiviteit en verspreiding van de kanker in kaart brengen. Dit maakt een snelle behandeling ‘op maat’ mogelijk en vergroot zo de overlevingskans van de patiënt." Verderop dit: Echografische biopten de ware aard onderschatten in 46% van agressieve prostaatkankers, MRI is in 95% nauwkeurig. En dan ook nog dit: Bij 64% van de mannen met een verhoogd PSA is geen prostaatkanker aanwezig. MRI geeft direct uitsluitsel. En dit: MRI detecteert in 90% van de gevallen de tumor op exact de juiste locatie. Dat is nogal wat!

Dat zijn we dus gaan uitzoeken. Voor een goed begrip, Barentsz doet geen gewone MRI, maar 3D MRI plus MRSI (spectroscopische analyse van MRI beelden) en gebruikt ook technieken om de beeldkwaliteit te verhogen die niet standaard zijn. Verder maakt hij gebruik van de hypermoderne Siemens Skyra 3T MRI Scanner die waarschijnlijk betere beelden geeft dan tot nu toe gebruikelijk. Dus er zou sprake kunnen zijn van vooruitgang. Laat ik echter een aantal relevante zoektermen los op Pubmed dan dan krijg ik nergens 95 of 90% op m'n scherm. Met andere combinaties zoektermen ook niks. In Urowatch kon je al lezen dat ik een vriendelijk briefje naar Nijmegen stuurde om opheldering over deze cijfers. In eerste instantie kreeg ik een nogal paniekig bericht terug met veel blabla maar zonder de referenties waar ik om had gevraagd. Weer een vriendelijk briefje gestuurd, maar hierop geen antwoord gekregen. Graag zou ik uit het blabla briefje willen citeren om jullie een indruk te geven hoe het intern loopt in dit Centre of Excellence. Het is bekend dat ik niet doe aan normen en waarden, maar voor 1 ding heb ik respect en dat is het briefgeheim. Dus jammer maar helaas. In ieder geval, en daar gaat het om, heeft Barentsz geen gepubliceerde evidence voor de megapercentages waarmee hij indruk probeert te maken.

Overigens publiceert Barentsz wel. Op 11 februari publiceerde hij "Advances in Magnetic Resonance Imaging: How They Are Changing the Management of Prostate Cancer." Dit is echter geen resultaten studie of een trial maar een soort review. De conclusie van dit artikel: "MRI technology is continuously evolving, and more extensive use of MRI technology in clinical trials and practice will help to improve Pca diagnosis and treatment planning". Dat is wel wat anders dan 90 of 95%. Op 7 januari publiceerde hij Initial Results of 3-Dimensional 1H-Magnetic Resonance Spectroscopic Imaging in the Localization of Prostate Cancer at 3 Tesla: Should We Use an Endorectal Coil? Conclusie met Endorectal Coil zijn de resultaten ietsje beter nl 68% van de tumortjes wordt opgespoord met Coil, 63% zonder Coil. Geen 90 of 95%. Hier een goed onderzoek van iemand anders naar de effectiviteit van MRI/MRSI (volledige tekst is gratis) Conclusie: Endorectal MRI and MRSI are reasonably accurate for the diagnosis of prostate cancer in patients with an elevated serum PSA level, but the remaining limitations suggest that MRI and MRSI should be used as a supplement rather than a replacement for biopsy using the current technology and diagnostic criteria.

Waar we natuurlijk bij in onze handen wrijven is dat Jelle de blinde biopsie ter discussie stelt in z'n pamflet. Met andere woorden hij valt Bangma cs aan. We mogen nu  rivaliteit  tussen Rotterdam en Nijmegen verwachten. PSA Prostaatkankertjes is de lachende derde want hun gevecht over de rug van de Nederlandse man (die nergens last van heeft, alleen een verhoogd PSA) gaat nergens over. Hij is echter wel het slachtoffer van de absurde ambities van deze omhoog gevallen Sickboks.

Ik heb me hier beperkt tot de kern. Er staat echter nog zoveel andere onzin in deze brochure dat het schijfschieten is. Onder andere de "droom" van Jelle, z'n geklaag over gebrek aan erkenning, gezeur over prostaatbewustzijn met het opdringerige logootje van Blue Ribbon (ook gesubsidieerd door het KWF) etc,etc. Ik kom hier nog wel op terug. Voorlopig tot zover en hier nog een keer het clipje.

26 februari 2011

Vijandigheden slaan nu ook over op Huisartsen


Tjerk Wiersma, hoofd Richtlijnen bij het NHG reageerde niet op "Ook zo blij met PSA?". Wel raar want in z'n eigen tijdschrift stelde ik ondermeer z'n eigen richtlijn ter discussie. Tjerk kwam wel aan het woord in de Volkskrant:

Ook dr. Tjerk Wiersma, huisarts en richtlijnontwikkelaar bij het Nederlands Huisartsen Genootschap, vindt de resultaten van het onderzoek tot nu toe ‘bedenkelijk’. ‘Een definitief oordeel over screening is een zaak van de Gezondheidsraad. Daarbij zijn ook de uitkomsten van de kwaliteit van leven studie nodig. Ik kom in de praktijk vaak mannen tegen die blijven aandringen op dit onderzoek. De klant is uiteindelijk koning. Er is veel publiciteit over prostaatbewustzijn en het belang van vroegtijdige diagnose. Opportunistische, niet door klachten gedreven screening is inmiddels wijdverbreid, en dat is niet zo gemakkelijk terug te draaien.’

Hoewel hij de ERSPC resultaten maar bedenkelijk vindt, ziet hij af van een oordeel, de slapjanus. En dan zegt Tjerk: "de klant is koning". Hoe wordt iemand klant? Niet doordat men symptomen heeft, maar door naar het NOS-journaal te kijken en Internetsites te bezoeken die over prostaatkanker gaan. Daar worden mensen warm gemaakt voor een PSA op grond van de ERSPC resultaten en vervolgens opgegeild voor een robotoperatie, een High Precision 3D Bestraling of een Extra Active Surveillance Programma. Zo worden de klanten gemaakt. Misschien dat Tjerk een beetje tegensputtert, maar dan geeft hij toch dat PSA-briefje voor een one way to hell. In plaats van z'n patienten te beschermen tegen opdringerige propaganda is hij een collaborateur.

09 februari 2011

De rapen zijn goed gaar

Er wordt me verweten dat ik op de man speel en dat ik een fatsoenlijke wetenschappelijke discussie uit de wegga. O ja? Ik heb op zeer fatsoenlijke wijze het broddelwerk van Bangma aan de orde gesteld maar deze heeft zich hooghartig in z'n torentje verschanst en liet z'n ghostwriters reacties schrijven die sterke associaties oproepen met berichten die indertijd door het politburo van de USSR de wereld werden ingestuurd. Wetenschap? Laat me niet lachen. Gleasonscores verkregen uit blinde steekproeven, eenmalige PSA metingen die niets zeggen, gesjoemel met sterftecijfers, ga zo maar door en dat noemt Bangma Wetenschap.

De trouwe lezer weet dat ik een nette jongen ben. Ik hou me keurig aan de afspraak met Huisarts en Wetenschap door "Ook zo blij met PSA?" hier niet op de site te publiceren omdat ik m'n handtekening gezet heb onder een stuk voor het overdragen van copyrights. Ik kan er niets aan doen dat de Printversie van dit artikel vrij toegankelijk op internet staat evenals het stuk van Bangma als reactie hierop. Zie voor links hiernaar, rechterkolom, ver naar beneden scrollen. Waar ik geen copyrightovereenkomst voor heb ondertekend is mijn reactie op het stuk dat de ghostwriters van Bangma hebben geschreven. Hier deze reactie:

Wereldvreemd

Zonder inhoudelijk te reageren op ‘Ook zo blij met PSA?’ in ditzelfde nummer verschuilt Bangma zich achter overheden, commissies en gremia. Geheel daarmee in stijl doet hij mijn betoog af als een complottheorie.

In plaats van een antwoord te geven op mijn kritiek op het wel gepubliceerde deel van de  9-jaars cijfers en op de onvolledigheid daarvan neemt Bangma, alsof er niets aan de hand is, zomaar een voorschot op nog niet gepubliceerde 10-jaars cijfers.  Deze bekende ERSPC-truc, waarbij of de in het vooruitzicht gestelde publicatie nooit verschijnt  of waarbij indien wel gepubliceerd wordt de feiten anders blijken te liggen, blokkeert de discussie.  Mochten deze 10 jaars cijfers ooit eens verschijnen dan zal ik hierop misschien reageren, maar niet nu op ongepubliceerd materiaal.

Na een opsomming van algemeenheden over preventie zegt Bangma dat ieder individu het recht heeft zich te laten informeren en te laten onderzoeken op het bestaan van ziekten. Ik zeg dat ieder individu het recht heeft verschoond te blijven van ERSPC televisiepropaganda en substandard onderzoek met PSA’s en blinde biopsieen naar een histologische afwijking. Bangma verzekert ons met stelligheid dat overdiagnose onderschept kan worden met Active Surveillance (AS). De diagnose is er dan al dus van onderscheppen kan geen sprake zijn. Wel is er bij AS sprake van een bijzonder intensieve medicalisering die van een heel andere orde is dan van bloeddruk-  of cholesterolverlaging waaraan Bangma prostaatkanker screening zo graag gelijk stelt. Als klap op de vuurpijl wordt ons ook nog meegedeeld dat 'bewezen' is dat AS geen stress veroorzaakt.

Bangma besluit dat ik de plank volledig mis sla. Als dat zo is laat hij dan komen met een rechtvaardiging van de ERSPC handelswijze met de NOS,  met gegevens over de levenskwaliteit van de ERSPC deelnemers en een toelichting op het bewijs dat AS geen stress veroorzaakt. Dat lijkt me nuttiger voor de lezer dan wetenschappelijke integriteit te claimen op grond van het aantal commissies dat zich met het ERSPC bezig houdt. Ik zou het willen omdraaien: deze commissies hebben zich juist gecompromitteerd door het ERSPC al die jaren z’n gang te laten gaan.


Ik ga de zaak nu op scherp zetten. Op een politiek incorrecte manier. Zou de tweede wereldoorlog gewonnen zijn als men  discussies was blijven voeren over de pseudowetenschappelijke grondslagen van de jodenvervolgingen? Nee, men verklaarde de eindverantwoordelijke de oorlog. Hetzelfde gaat PSA Prostaatkankertjes doen met Bangma, niks geen Pensioenplan meer, just plain Bangma die met z'n ondernemingen onder het mom van zorg massaal mannen incontinent en impotent maakt.

Dan gebeurde ook nog dit. "Ook zo blij met PSA?" verscheen in september 2010. Er verschenen geen reacties. Totdat ik een week geleden van H&W bericht kreeg dat er een ingezonden brief was gekomen van een zekere Dr D., 5 maanden na publicatie! Een andere bijzonderheid is dat de hoofdredacteur die mij stimuleerde te publiceren ontslag heeft genomen. Of er een verband  is wordt onderzocht. De ingezonden brief van Dr D., die in mijn bezit is, verschijnt in maart en mijn reactie daarop in april, hoewel de geaccepteerde tekst nu al bij H&W ligt. Ook raar. Ik ga deze brieven hier nu niet publiceren, dat zou onbeleefd zijn. Maar ik kan het niet laten 2 korte citaten te geven, 1 van Dr D. en 1 van mijn reactie daarop om een indruk te geven van de sfeer die ontstaan is.

Dr D.: "....daarbij doet hij zeer negatieve aantijgingen aan het adres van de onderzoekers die ik eigenlijk voor dit tijdschrift ongepast vindt."

HS: "Collega B( censored) vindt dat mijn argumenten hout snijden maar ergert zich aan de manier waarop ik "respectabele onderzoekers" bejegen.

Ik kom in deze reactie met een zeer belastend nieuwtje. Maar jullie moeten wachten tot April voor ik dat prijsgeef. Hoe het precies bij Huisarts en Wetenschap zit wordt door iemand anders uitgezocht.

24 januari 2011

De Barbaren

We gaan er weer vuistdiep in. Zonder handschoenen. In de Verenigde Staten noemen ze uro's plumbers.

Er zit nog een vals en onbenoemd aspect aan PSA-screening. Nu even in het midden latend of men een prostaatkankertje als een ziekte moet beschouwen (niet dus, maar de tegenpartij vindt van wel) veronderstelt screening dat men alle ziektegevallen eruit filtert. Bij borstkanker-, dikke darmkanker- en baarmoederhalskankerscreening, naar mijn mening ook zinloze activiteiten maar dat terzijde, is er in ieder geval de intentie alle gevallen op te sporen en is de methode tenminste verdedigbaar, nl in beeld gebrachte afwijkingen biopteren. Bij prostaatkanker heeft men goede intenties en methodologische discipline volledig laten varen.

Ik ga hier nu niet weer uitwijden over de technicalities van de blinde biospie. Zie ultimate crap voor een overzicht. Het gaat me vandaag om de mindset van de uitvoerders hiervan. Dat het blind in een orgaan prikken door de uro's normaal gevonden wordt, geeft goed aan met wat voor een grof type mensensoort we hier te maken hebben. Dat deze grove handelswijze, bloed in de urine en sperma tot gevolg heeft, vaak infecties en soms sepsis interesseert ze niks. Dit is volledig ondergeschikt aan het hoogheilig verkaarde Urodoel: het ontdekken van een prostaatkankertje. Door het hanteren van een afkapwaarde waaronder geen biopsie gedaan wordt, wekt men de schijn zorgvuldigheid. Maar dit is valse schijn, de werkelijke reden tweeledig: kosteneffectiviteit nl het produceren van een prostaatkankertje tegen een zo laag mogelijke prijs en capaciteit. Nu meer operatierobots beschikbaar komen zien we de afkapwaarden omlaag gaan. Meer in het algemeen bepalen de nieuwste mode en marketing de hoogte van de afkapwaarde, medisch is er geen enkele onderbouwing voor welke afkapwaarde dan ook. Bangma noemt een PSA van meer dan 3ng/ml "positief". Toch kunnen er onder de 3ng/ml meer tumortjes gevonden worden dan daarboven, nl 60% van het totaal. Hiero. Weliswaar relatief per PSA stratum minder, maar omdat er veel meer mannen zijn met een PSA lager dan 3 dan daarboven is het absolute aantal groter. De enige reden dat onder de 3 ng/ml niet gebiopteerd wordt is om efficiency redenen (lagere tumoropbrengst per biopsie). Wat Bangma en Kil screening noemen is dus helemaal geen screening. Het is materiaal verzamelen.

Het gaat de uro's niet om jou. Je bent alleen het ruwe materiaal voor hun eindeloze reeks nietszeggende onderzoeken. Publicaties van die studies leveren punten op, hoe meer punten des te hoger de ranking van het instituut. Hoe hoger de ranking hoe hoger het prestige. Hoe hoger het prestige hoe meer geldstromen. Hoe meer geldstromen hoe meer nieuwe onderzoekers. De schrijfsels die ze produceren zijn enigszins te vergelijken met wat monniken in de scholastiek presteerden: de diepste duisterheid tig, tig, tig keer parafraseren op een volledig onleesbare manier. Buiten PSA Prostaatkankertjes is er maar een kleine kring urologen die deze schrijfsels leest. Men citeert elkaar en elke citatie levert ook weer punten op. Er is een levendige handel in citaties: als jij mij 10 keer citeert, citeer ik jou 5 keer en daar krijg je dan een avondje in een goed hotel met Marion Bloem bij.

12 januari 2011

"Ik zal erover nadenken"


We gaan verder met onze droeve plicht. Iemand moet dit onfrisse werkje doen. Niet zeuren of huilen maar net zoals de vuilnisman fluitend en met Out of Control keihard aan. Hup, de beerput in ......

In de de volgende situaties zit veel viezigheid, hier volgen wat tips om uit de shit blijven.

Zogenaamd voor jouw bestwil
Je bent aan het werk en er komt een collega met een snor vriendelijk informeren of jij ook al een PSA hebt laten doen. Je had al een hekel aan hem. Of je zit naar Toren C te kijken en begint je vrouw, die net een mammogram heeft laten maken, juist op dat ogenblik, erover of het niet verstandig is ook eens een PSA te laten doen. Het huwelijk was al niet zo goed. Zeg "Ik zal erover nadenken" Ga op een moment dat het je uitkomt hierheen, trek je conclusies en geef het gepaste antwoord als ze er weer over beginnen.

Buiten jouw wil
Je hebt last van je knie en in het ziekenhuis wordt routine bloedonderzoek gedaan waarin zonder enige reden ook een PSA wordt meegenomen: uitslag 5,5 ng/ml. Je wilt een overlijdensverzekering afsluiten (wat uberhaubt al een rip off is) en je wordt daarvoor gekeurd incl bloedonderzoek incl PSA: uitslag 3,1 ng/ml. Je hebt een verkeerde huisarts die voor wat lichte plasklachten toch een PSA laat doen: uitslag 8,1 ng/ml. Met hun schijnheilig gezichten adviseren ze je een biopsie te laten doen. Zeg "Ik zal er over nadenken." Ga hierheen, trek je conclusies en geef een gepast antwoord. Dit is ook interessant voor je.

"Positieve biopsie"
Mocht je toch naar je vrouw geluisterd hebben of naar die collega of werd je voor een fait accompli gesteld en raakte je onder de indruk van die ernstige gezichten en is er een biopsie gedaan dan heb je de first window of opportunity gemist. Nog is niet alles verloren alhoewel je nu stalen zenuwen moet hebben. Je hebt nu de tag kankerpatient in alle datasystemen en je krijgt een aantal barbaarse behandelingsvoorstellen voorgelegd. Zeg: "Ik zal erover nadenken" Lees hier, hier, hier en hier meer over de zogenaamde radicale prostatectomie (tegenwoordig volledig geautomatiseerd) en hier meer over de zogenaamde Active Surveillance (een terreurregime dat vaak alsnog op een RP uitloopt). Overweeg niets te doen en te wachten tot zich symptomen voordoen (wat meestal nooit gebeurd) en/of tot het PSA gestegen is tot 20ng/ml en laat dan een botscan maken. Onder de 20 zijn uitzaaingen zeldzaam, daarboven wordt de kans daarop redelijk groot. Bij een PSA van 100 ng/ml heeft bijna iedereen uitzaaiingen. Bij een positieve botscan heeft het zin te beginnen met (Intermitterende) Hormonale Therapie.

"Negatieve biopsie"
In 3 van de 4 gevallen is de biopsie negatief. De slijmjurk voor je feliciteert je maar zegt er dan wel weer bij dat hij je intensief wil blijven controleren wat meestal neer komt op iets Active Surveillance-achtigs. Zeg: "Ik zal erover nadenken" Ga hierheen en gooi het labbriefje weg.