Vage brei Kankertjes voor Robotfabrieken
In "Ook zo Blij met PSA?" liet ik weinig heel van PSA screening, niettemin vond Bangma dat "PSA Screening deugt". Hier werd in een grote analyse ook nog eens de vloer aangeveegd met PSA screening en onlangs zei het belangrijkste US adviescollege voor de gezondheidszorg "Nee" tegen screenen voor prostaatkanker. Ondertussen gaat het PSA prikken rustig door en blijven we wachten op de zg Quality of Life study die ons door Bangma is beloofd. Het is bijzonder droevig gesteld met de effectiviteit en dit hangt voor een deel samen met de methode van screening.
Bij screening voor dikke darmkanker en borstkanker (waar ook veel tegen pleit) is de opzet alle kankertjes te vinden en te behandelen. Hoewel soms een tumor zal worden gemist, is de methode om dit doel te bereiken recht door zee, namelijk gerichte biopsieen nemen uit gebieden die bij colonoscopie of mammografie verdacht voor kanker zijn. Men ziet en weet wat men doet.
Bij "screening" voor prostaatkanker bepaalt de hoogte van het PSA of er een biopsie gedaan wordt. Er vindt weliswaar beeldvormend onderzoek plaats, maar de echo die gemaakt wordt is er in de eerste plaats om de contouren van de prostaat vast te stellen, niet om tumortjes te vinden. Vervolgens wordt blind gebiopteerd, of in de luxetermen van urologen te spreken, een systematische biopsie gedaan, zonder te zien en te weten wat men doet.
Hoe hoger het PSA, hoe groter de kans op prostaatkanker. Bij een PSA van 0,01 ng/ml heeft bijna niemand kanker, bij een PSA van 10ng/ml ongeveer de helft en bij een PSA van 100 ng/ml bijna iedereen. Als men ongeacht PSA bij iedere man boven de 50 jaar een blinde biopsie doet, dan wordt bij 22% een kankertje gevonden. Zie deze tabel. Dit is een gigantisch percentage, ter vergelijking bij borstkankerscreening is dit percentage 1,5. Vandaar dat men PSA afkapwaardes introduceerde. De meest gebruikelijke afkapwaarde is 3 ng/ml. Daarboven is het PSA "positief" en krijgt de patient een biopsie daaronder "negatief" en gebeurt er niets. Bij deze afkapwaarde is het kankertjespercentage circa 8. 14% van de kankertjes wordt dus gemist. Niet erg! zeggen Bangma cs, want tumortjes onder deze afkapwaarde zijn bijna altijd klein en onschuldig. Not so! zegt PSA Prostaatkankertjes, ze zijn weliswaar in het algemeen kleiner en onschuldiger, maar lang niet altijd, zie de tabel bij Gleasonscores. Een onbekend aantal van deze ( eerst nog kleine, maar snel groeiende) tumortjes komt symptomatisch bovendrijven tussen 2 screeningsrondes: zg Interval Kankers.
Dit dan nog naast het feit dat de biopsie die gedaan wordt naar aanleiding van een "Positief PSA" in de helft van de gevallen een verkeerde Gleasonscore geeft en 1 op de 3 tumortjes mist. Bangma cs vangen een vage brei kankertjes uit de enorme prostaatkankervijver. Niet met de intentie, zoals bij borstkanker en dikke darmkanker, om alle tumortjes op te sporen en te behandelen, maar enkel als materiaal om hun robotfabrieken en researchkartels draaiende te houden. Al naar gelang de bezettingsgraad van de robot of de nieuwste onderzoeksgril verhogen of verlagen ze de afkapwaarde, over de rug van goedgelovende mannen, en behandelen of surveilleren er actief & lustig op los.
6 opmerkingen:
http://www.bbc.co.uk/news/health-15444879
Breast cancer screening under review
zelfs hier hebben ze twijvels
M.v.g. Hans
Natuurlijk heb ik ook twijfels over borstkanker en darmkankerscreening, maar weet er niet genoeg van om dit zo geprononceerd als bij prostaatkankertjes te verwoorden.
Belangrijk is je te realiseren dat het bij screening gaat om personen zonder symptomen. Normaal kun je een medische handeling beoordelen op het effect dat het heeft op symptomen. Bij screening moet je volledig op de goede dokter vertrouwen, maar die heeft (al dan niet bewust) ook andere belangen. In ieder geval is het zo dat je op de korte en middellange termijn (1-5 jaar) slechter af bent door de neveneffecten van behandelingen en die zijn vaak zeer ingrijpend.
Eerlijk gezegd begrijp ik dit blog niet goed, dat zal aan mij liggen. Bij mijn man werd per toeval, na een punctie vanwege een synoviasarcoom, PK met uitzaaiingen in het bot ontdekt. Nooit had hij klachten, we waren dus op zijn zachts gezegd verrast door deze mededeling. Ik kan na lezen van diverse blogs alleen maar concluderen dat hij dan helaas 1 van de 46 is.
Als je op pubmed scrollt op screening kom je bijna altijd in de conclusies het woord kosteneffectiviteit tegen. Dit is dan kosten per gewonnen levensjaar. Dit is dan een levensjaar (of gesommeerde delen daarvan) van anonimi. Maakt me misselijk!
antiuro
Een prostaatkankertje is een produkt, geen ziekte. Het gaat alleen om geld en posities, al zullen de urologen dit als smaad zien. Kosteneffectiviteit is inderdaad een naar woord. Nog erger is QALY: Quality Adjusted Life Year. Hierbij wordt volgens ondoorgrondelijke formules een gewonnen levensjaar( of deel of fractie daarvan) gecorrigeerd voor impotentie en incontinentie etc van andere anonimi( die zelf weer via zombie-achtige puntenschalen in ernst zijn uitgedrukt) incl de kosten voor behandeling van deze nevenffecten. Ik verwacht een een groot QALY-achtig gedeelte in de zg ERSPC Quality of Life Study. 1 van de redenen dat de studie maar niet afkomt zou kunnen zijn dat De Lancet of het NEJM de QALY akrobatiek niet zo makkelijk accepteren.
Zou dit Corporate Madness willen noemen. Dergelijk procesdenken heeft tal van sectors geinfecteerd en is oorzaak van de crisis van nu, die niet aleen een finacienle is.
Een reactie posten