Eén interessant zinnetje
Voor wie hier voor het eerst komt, het ERSPC is een grote vergelijkende studie naar het nut van screening voor prostaatkanker. Om te begrijpen waar het hier precies over gaat is het nuttig ook dit en dit te lezen
In de nieuwe ERSPC-publicatie in het New England Journal of Medicine van 15 maart jl staat 1 belangrijk zinnetje: An evaluation of the effect on quality of life is pending.
Wat een analyse waarin aan de creditzijde een ultra-miezerige 0,1% daling aan prostaatkankersterfte staat(was 0,07% in de 2009 cijfers) staat, maar de debetzijde volledig onbesproken blijft en blijkbaar nog steeds bestudeerd wordt! Op voorhand staat al vast dat wat betreft incontinentie en impotentie na ingrepen in vele procenten respectievelijk tientallen procenten gedacht moet worden. Maar de geleerden kunnen kennelijk niet uitmaken wat dit voor een individu betekent. Dit na bijna drie en een half jaar want de bestudeerde gegevens hebben betrekking op de periode voor 1 januari 2009.
Vergelijken we de 11 jaarscijfers van de 2012 publicatie met de 9 jaarscijfers van de 2009 publicatie dan zien we dat nu 1055 mannen opgeroepen moeten worden voor screening waarbij 37 ontdekte kankertjes in behandeling moeten worden genomen om na 11 jaar 1 sterfgeval aan prostaatkanker te voorkomen. In 2009 waren deze cijfers respectievelijk 1410 en 48. Of je een man nu moet vertellen dat hij een kans van 1 op 37 heeft om tot de geluksvogels te behoren of 1 op 48, het blijft een oneerbaar voorstel dat geen enkel normaal denkend mens zou accepteren, zeker gezien de neveneffecten. Het kan nauwelijks anders dan dat de "patient" over deze gigantische overbehandeling niet voldoende is ingelicht.
De totale sterfte (alle doodsoorzaken) in 11 jaar was in beide groepen (55 tot 70 jaar oud bij randomisatie) gelijk ca. 19%. Deze sterfte gaat de komende jaren hard omhoog schieten. Een verdere verbetering van hun non-resultaat waarop de onderzoekers speculeren zal door sterfte aan andere oorzaken voor het grootste deel teniet gedaan worden.
Voorlopig even tot zover. Bij de publicatie zit een 24 pagina lange bijlage. Ik heb deze even snel doorgenomen op quality of life maar ook hier niets. Wel veel cijfertjes waarop ik in een volgend stuk zal terug zal komen.
5 opmerkingen:
Bekend gezegde: men sterft met prostaatkanker, niet aan prostaatkanker....
Klopt Old Man, in meer dan 9 vd 10 gevallen zo uit de losse pols...
Dit zijn andere gevleugelde woorden afkomstig van Whitmore, een bekende Amerikaanse uroloog uit de 80er jaren: When cure is necessary it's not possible and when it's possible it's not necessary.
Wat een Nihilisme!
Mee eens . Wij noemen het overigens : Nieuw Progressief Nihilisme . Quality Of Life resultaten van behandelde patienten tot nul reduceren .
-- Simplistisch Verbond --
Inderdaad 0,1% is nagenoeg Nihil. Conservativo kan echter ook de cure statement van Whitmore bedoeld hebben. Dit vind ik zeker geen nihilistische uitspraak. Cure door volledige verwijdering van de lokale tumor is een illusie, maar dit is het urologen dogma. Je kunt prostaatkanker ook als een chronische aandoening beschouwen en als doel van de behandeling het zo lang mogelijk onder controle houden van de ziekte zodra deze opspeelt. Prostaatkanker biedt door z'n hormonale gevoeligheid betere mogelijkheden hiervoor dan andere soorten kankers.
Een reactie posten