Mevrouw Heijnsdijk is eindelijk Klaargekomen.....

Het heeft jaren geduurd, maar eindelijk is het stukje af.....

Wat verwachten we van een zg Quality of Life Studie zoals de mensen van de ERSPC dit uitdrukken? Een complete rapportage van alle neveneffecten die het gevolg waren van het hele scala aan diagnostische en therapeutische bemoeienissen nodig om de sterfte aan prostaatkanker met een giga 0,1% te laten afnemen. Zie hier en in rechterkolom.

Dwz een lijst met frequentie bloed in sperma en urine, pijn, infecties, koorts en sepsis tengevolge van de biopsie; frequentie van sterfte op de operatietafel, hoeveelheid bloedverlies, aantal transfusies, frequentie van shock door bloedverlies; frequentie en ernst van thrombose en embolieen, hartinfarcten in de directe postoperatieve periode; frequentie en ernst van incontinentie, impotentie, stricturen, blaas- en darmbeschadigingen, wondinfecties, aantal malen dat de buik opnieuw open moest vanwege complicaties alsmede aard en resultaat van alle behandelingen die nodig waren om de aangerichte schade zo goed mogelijk te herstellen. Met een dergelijke rapportage is het mogelijk te beoordelen of alle inspanningen voor de 0,1% sterftedaling de moeite waard zijn geweest.

Maar wat krijgen we? Een Postmodern Stukje met simulaties, modelberekeningen en leugens uitgedrukt in QALY's (Quality Adjusted Life Years) uitgerekend op de MISCAN computer, het peperdure speeltje van Maaatschappelijke Gezondheidszorg Erasmus waarvan eerste auteur Eveline Heijnsdijk deel uitmaakt. Alleen over impotente en incontinentie krijgen we heel sumier wat getalletjes. Incontinentie 16% na 6 maanden, 6% na 52 maanden na RP en respectievelijk 1% en 3% na radiotherapie. Het betreft hier ernstige incontinentie die dagelijks is en waarvoor dagelijks minimaal 3 luiers. Over minder ernstige continentie wordt niets gezegd.

Impotentie bij mannen die tevoren potent waren: na RP 88% zowel na 6 als 52 maanden. Dit is extreem hoog in de meeste RP publicaties ligt dit percentage rond de 50. Verwonderlijk is dit niet want het ERSPC deed niet alleen aan onderzoek deed maar ook aan opleiding. De in hoog tempo geronselde assistenten (nodig om het nieuwe aanbod te verwerken) maakten er een waar bloedbad van waardoor ze geen zenuw meer konden zien. Over de rest van de ravage (inclusief dood op de tafel) die ze met hun onkunde hebben aangericht zegt Heijnsbroek helemaal niets.

Voorlopig even tot zover. In geen enkel opzicht heeft Heynsbroek bijgedragen om de oordeelsvorming over screening te bevorderen. Afgezien van wat incomplete bijzinnen over incontinentie en impotentie heeft ze de trieste werkelijkheid wegmoffeld. Volgende keer (en ik verwacht tamelijk snel) gaan we verder met de hoofdschotel van mevrouw Heijnsdijk en  haar orgastische  fantasieen over extra QALY's  bij ieder jaar screenen. Stay tuned...