Een incident uit 1993

Nieuw hier? ERSPC staat voor European Randomised Study for Prostate Cancer. Hier meer bijzonderheden.

In het begin van de jaren 90 had ik met een goede vriend in Haarlem een reclamebureau, ja jullie horen het goed een reclame bureau. Mijn compagnon was Commercial Director en ik was Creative Director. We deden promotie voor van alles en nog wat en het was erg gezellig. Tot we de Farma Communicatie Jaarprijs wonnen voor Nicotinell (nicotine pleister) van het toenmailge Ciba Geigy, toen was het afgelopen met de pret. Wat als een grapje was begonnen liep volledig uit de hand. Ineens was ons bureau HOT in reclameland. Stress! Klanten stonden in de rij, er werden dure autos aangeschaft, luxe directiesecretaresses binnengehaald evenals aantal snelle jongens voor traffic, media en accountmanagement. Het geld stroomde even hard binnen als het werd uitgegeven.

1 van de nieuwe klanten was het ERSPC. De opdracht was: bedenk een campagne om het ERSPC naamsbekendheid te geven en ontwikkel een internationale publiekscampagne voor de werving van een zo groot mogelijk aantal deelnemers voor onderzoek naar het nut van screening naar prostaatkanker. We vonden het wel chique een academische klant op de lijst te hebben, bovendien was dit internationaal met vliegreisjes, hotels etc en het ERSPC bulkte van het geld. Deep down under voelde ik wel meteen nattigheid waarschijnlijk ontspruitend aan het cliche dat je met prostaatkanker sterft en niet aan prostaatkanker. Verder wist ik op dat moment weinig van prostaatkanker en helemaal niets over PSA dat toen nog relatief nieuw was.

We kregen een maand de tijd om een dik pak papier door te spitten en met ideeen te komen, dit dan tussen alle bedrijvigheid door voor soep, inlegkruisjes en pretparken. Na het lezen van de neveneffecten van operaties en bestralingen had ik weinig zin in iets wervends, hooguit in iets voorlichtends. We ontwikkelden een sobere campagne waarvan we ook zelf moesten vaststellen dat het meer leek op een ernstige waarschuwing dan op een wervende uitnodiging. De verwachtingen van de Rotterdammers waren hooggespannen, ze waren immers in zee gegaan met een flitsend reclamebureau. Iedereen zat op het puntje van z'n stoel bij aanvang van de presentatie. De gezichten betrokken al snel bij het presenteren van de kartonnen. Toen de kartonnen over neveneffecten verschenen was de maat vol. We werden onderbroken en kregen te horen dat het absoluut niet de bedoeling was neveneffecten aan de orde te stellen. Hierop ontstond een bijzonder onaangename discussie die eindigde in een niet erg verheffende woordenwisseling. We verlieten vloekend de vergadering, de kartonnen achterlatend. Zoiets hadden we nog niet eerder meegemaakt.

Later dat jaar werd het bureau opgeheven. Dit had niet speciaal te maken met dit incident maar meer algemeen om welzijnsredenen en een hekel aan stress. We kwamen tot de conclusie dat geld inderdaad niet gelukkig maakt. Bepaalde klanten konden we doorschuiven waarvoor we nog een aardig bedrag ontvingen. Hierdoor kon ik een sabbatical nemen en me rustig bezinnen over de rest van mijn loopbaan.

Na een jaar niksen begon ik te malen over het ERSPC incident. Om hier vanaf te komen ging ik me verdiepen in prostaatkanker. Hoe meer ik er over las hoe groter m'n verontwaardiging werd over de onderneming van de Rotterdammers. Ik besloot een kritisch artikel te schrijven over de ERSPC trial, dat in 1995 verscheen in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (zie onder kopje publicatie rechter kolom, ver naar beneden scrollen). Toen verscheen Nicolaas Pierson op het toneel. ( zie Een Prettig Gesprek in rechterkolom) Bij hem was op 43-jarige leeftijd gemetastaseerde prostaatkanker geconstateerd, wat op die leeftijd een grote zeldzaamheid is. Ik werd z'n lijfarts en fungeerde daarnaast als inhoudsdeskundige voor malaria voor zijn bedrijf Siamdutch, producent van klamboes. Ik bleef me dus bezighouden met prostaatkanker maar dan wel met echte prostaatkanker en vooral met hormonale therapie daarvoor. In de rechter kolom (nog verder naar beneden scrollen onder het kopje nuttige links) staat een overzicht over hormaonale therapie van mijn hand. In 2007 overleed Pierson. Ik besloot de draad van 1995 weer op te pakken...