Papieren Tijger

Iemand die zich gezond voelt en geen enkel symptoom van een of andere ziekte heeft, kan moeilijk een patient genoemd worden. Patiens is latijn voor "lijdend". Degene bij wie een PSA Prostaatkankertje is gediagnostiseerd maar nergens last van heeft, is geen patient in medische zin.

Urologen spreken in zo'n geval van een prostaatkankerpatient. Dit vind ik oneigenlijk gebruik van het woord patient. Door gegoochel met PSA getallen en Gleason nummers creeeren de urologen papieren patienten. Deze papieren patienten worden of eerst een tijd geobserveerd (met PSA's en biopsien) of direct geopereerd of bestraald. In beide gevallen is er sprake van levenslange controle en dat heeft gevolgen in de real world.

Door alle controles en behandelingen wordt je uiteindelijk van een papieren patient een echte patient. In een simpel geval door een infectie na een biopsie, of erger door incontinent te worden door een RP en daartussenin allerlei erge en minder erge neveneffecten. Ook als je alles tot nu toe zonder kleerscheuren hebt doorstaan en nog steeds een papieren patient bent, zijn er altijd de 3 maandelijkse PSA-controles, die iedere keer een concrete dreiging vormen voor weer een biopsie, alsnog een behandeling of een nabehandeling als je al behandeld bent.

Dit dan bij gezonde mannen van 50 en ouder, die voorafgaande aan de bemoeienissen van de urologen nergens last van hadden. Het nut van alle bedrijvigheid is dat misschien (niet zeker) op de lange termijn (10-20 jaar) een klein statistisch overlevingsvoordeel behaald wordt.

Oorspronkelijk zouden de resultaten van de ERSPC-Trial die in 1993 in Rotterdam begon dit jaar openbaar gemaakt worden waardoor we preciezer zouden kunnen zijn over het vermeend nut. Dit is nu uitgesteld tot 2009. Ik verwacht dat je na 15 jaar in ieder geval 10 jaar cijfers kunt publiceren. Waarom uitstel?

Ik vermoed dat de uitkomst is dat PSA-testen geen zin hebben voor preventiedoeleinden en alleen maar veel ellende veroorzaken. Met het advies het PSA voor dat doel afschaffen. Maar dat gaan de onderzoekers van de ERSPC natuurlijk niet zeggen. Ze gebruiken de extra tijd denk ik voor statistische massage waardoor PSA-testen toch nog nuttig lijken, bijvoorbeeld verrijkt met PSA derivaten zoals PSA Velocity, PSA Verdubbelingstijd, PSA Dichtheid, Vrij PSA en andere PSA gimmicks. Waarvoor dan weer miljoenen extra budget nodig zijn om dit verder te onderzoeken, dit dan naast nieuwe onderzoeken over kwaliteit van leven waarin real world neveneffecten weggeclassificeerd worden in kwaliteitsscores, die men dan weer verwerkt in QALY's (Quality Adjusted Life Years) per Euro om als DBC's (Diagnose Behandelings Combinatie) verhandeld te worden met Verzekeringsmaatschappijen..

Dit zijn maar vermoedens en insinuaties. Misschien komen ze met nog iets gekkers of zit ik er helemaal naast. Hopelijk wordt het 2009, maar misschien wel 2010. We zullen zien.