PSA Bubble

Gezien de enorme prevalentie van Prostaatkankertjes (zie Gigantisch van 9 oktober en deze link) kunnen urologen spelend
met PSA afkapwaarden net zoveel PSA Prostaatkankertjes "produceren" als ze maar willen.

De productie werd tot voor kort begrensd door de behandelcapaciteit van de instellingen in aantallen RP's en radiotherapie behandelingen die ze konden verrichten.

Maar nu Active Surveillance (zie Schijnvertoning van 2 juni) in de mode is gekomen kunnen er 2 x zoveel PSA Prostaatkankertjes door het systeem gespoeld worden dan voorheen. Hiervoor worden nieuwe DBC's (Diagnose Behandel Combinatie) geschreven en gefactureerd, net als een CDS (Credit Default Swap).

Over echte patienten hebben we het niet. De dragers van PSA Prostaatkankertjes hebben geen symptomen. Ze zijn papieren patienten waarvan de PSA's en Gleason Scores in een spreadsheet gaan. De getalletjes zijn beslissend, maar de betrouwbaarheid van de getalletjes die in de modellen gaan is niet groot. Een PSA van 4 kan de volgende dag 5 zijn vanwege normale dagelijkse variaties maar ook van foutmarges van de metingen of van een combinatie van die twee. De voorspellende waarde van het stastistische rekenwerk op deze vuile data is navenant slecht met enorme marges van onzekerheden en weinig of niets zeggend voor het individu.

In de real world drukt de Numerologie zwaar. Gezonde mannen worden bang gemaakt en zitten opgezadeld met een zogenaamde ziekte. Active Surveillance kan niemand weigeren, want je wordt voor gek versleten als je weet dat je een kanker hebt maar die verder niet wilt laten controleren. Die controle bestaat uit 3 maandelijkse PSA's en jaarlijks biopsieen en bij de geringste tekenen van onraad alsnog behandeling (ongeveer in 30% van de gevallen). Dat is behoorlijk intensief.

De voordelen van deze Active Surveillance bemoeienissen op de lange termijn zijn onduidelijk. Dat geldt ook voor Radiotherapie en RP als mogelijke vervolgbehandeling. Als er al van een voordeel sprake is ten opzichte van geen PSA's/geen lokale behandelingen is dat hooguit na een periode van 10 tot 15 jaar pas zichtbaar (in studies zoals ERSPC) en groot zal het absolute voordeel (sterfte vermindering) nooit zijn.

De DBC Active Surveillance veroorzaakt stress bij vele mannen en hun verwanten. Het kost de gemeenschap bergen geld. Het heeft meer weg van verzekeringen dan met geneeskunde. Maar dan van een slechte verzekering.