25 mei 2010

Paul Kil (uroloog): "prostaatkanker heb je samen."

Als je man verandert
Marion Bloem en Paul Kil
Uitgeverij Bert Bakker
ISBN 9789035135307


(dit is deel 2 van de boekbespreking)

De trouwe lezer weet dat ik geen vriend geen van de NVU's (Nederlandse Volks Unie en Nederlandse Vereniging voor Urologie). Tot voor kort was Paul Kil de voorzitter van de laatste. Nu ik het boek van de ex-voorzitter ga bespreken is het zaak iedere vooringenomenheid te laten vallen en helemaal blanco te worden voor een zo objectief mogelijke recensie.

Eerst in het kort wat feiten over Pauls voorzitterschap. Onder Pauls leiding heeft de urologie in Nederland een hausse beleefd. Veruit de grootste bijdrage kwam van de sector prostaatkankertjes. Het aantal prostaatkankertjes groeide explosief en parallel daarmee het aantal operaties. Hij stimuleerde succesvol de uitrol van operatierobots om aan de toenemende vraag naar behandelingen te kunnen voldoen. Niet alleen schoot de produktie omhoog, Paul's NVU wist daarbovenop peperdure DBC's te bedingen. Urologie geldt nu als een van de meest lucratieve specialismen. Exemplarisch voor de voorspoed van Urologisch Nederland zijn de jaarlijkse NVU congressen die qua luxe en partnerprogramma's door geen enkel ander specialisme geevenaard worden. Allemaal dankzij Paul.

Nu Paul als schrijver. Laten we beginnen met een bespreking van de derde alinea op pagina 1 van het Woord Vooraf, geschreven door Paul, niet door Paul en Marion. Artsen richten zich vaak alleen op de patient, want deze vraagt om behandeling. Oh ja? Maar wie bekommert zich om de partner? Ik zou zeggen de patient. Als uroloog viel het mij op dat de partner van de prostaatkankerpatient nagenoeg altijd meekwam. De partner was betrokken, meevoelend en meevragend. De betrokkenheid van de partner is zelfs zo groot dat het hele circus meestal in gang is gezet juist door haar persisterend aandringen op een PSA. Vandaar dat Paul zo weinig alleenstaande patienten ziet. Door dit feit ben ik gaan beseffen: prostaatkanker heb je samen.

Zo, dit is nogal een statement direct al aan het begin. Niet alleen de man heeft prostaatkanker, ook de vrouw heeft het. Of moet ik het zo zien en bedoelt Paul dat ze samen een prostaatkankertje hebben net zoals je samen als een kindje hebt.  Afgezien van de enkele werkelijke patienten, nl mannen met symptomen, heeft de typische PSA Prostaatkankertjes patient nergens last van. Hij is een papieren patient en bestaat alleen uit een PSA-getal en een Gleason-nummer. Hoewel deze nummertjes rammelen aan alle kanten wordt hij op grond van deze numerologie door de uroloog ziek verklaard. Op besliste toon. Aangezien de man zich prima voelt en de vrouw dit wel moet beamen, ontstaat via het mechanisme van de cognitieve dissonantie bij beiden een onaangenaam vacuum. In 9 van de 10 gevallen wordt dit vacuum opgeheven door zich dan maar over te geven aan de autoriteit van de uroloog.

De rest van de alinea kabbelt dan als volgt verder: Het is mij duidelijk geworden dat, als je je, als uroloog, richt op de man, zonder rekening te houden met de partner, vaak niet alle informatie overkomt. Daarom is het belangrijk om je als uroloog af te vragen wat we eigenlijk weten over de partner en wat we deze partner kunnen bieden. Het zal wel. Volgende alinea graag.

Dit was de reden dat ik Marion Bloem heb gevraagd om in gesprek te gaan met de partners van mijn patienten. Patienten om wie ik geef, met wie ik levensbeinvloedende afspraken maak. Wat gebeurt er met hen en hun relatie als de deur van de spreekkamer achter hen dichtslaat? Ondanks de empathische toon is het toch wel opvallend dat Paul als behandelend arts niet weet wat er met z'n patienten gebeurt nadat hij levensbeinvloedende afspraken met hen heeft gemaakt. Misschien verschaft de volgende alinea duidelijkheid. Daarom heb ik aan mijn patienten gevraagd om te praten met een vreemde, weliswaar met zorg uitgekozen, maar toch een vreemde. Met als enige opdracht aan Marion Bloem: wees voorzichtig met deze mensen, maar leg vast wat er echt met hen gebeurt. Dat "Daarom" begrijp ik niet. Waarom praat Paul niet zelf met deze mensen? Gaan we verder met de volgende alinea. Ik vond het belangrijk dat het patienten betrof die thans in mijn praktijk zitten, met hen heb ik regelmatig te maken, met hen heb ik een band opgebouwd en hun mening is als een spiegel. Door naar het verhaal te luisteren dat je niet in de spreekkamer hoort, is het als arts mogelijk om je zorgverlening te verbeteren. Marion heeft 15 verhaaltjes opgetekend, Paul kan dus maar voor 15 patienten z´n zorgverlening verbeteren. Flauw? Ik word er zelf ook flauw van en we zijn pas op de helft van pagina 2 van dit 315 pagina's dikke boek. Goed, volgende alinea. Nee laat maar.

Wie een PSA Prostaatkankertje heeft, heeft een praatziekte. Er is geen ziekte waarover zoveel gebabbeld wordt en die tegelijk zo weinig last geeft als een prostaatkankertje. En PSA Prostaatkankertjes babbelt lustig mee. Weinig last? Ik bedoel geen last, tot de urologen daadwerkelijk gaan ingrijpen en troostmeisjes zich erover gaan buigen.

21 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat een zwetser.

Erik

Rotterdammer zei

Henk, weer bedankt. Ik begrijp dat je het voor gezien hield.

George Berger zei

Henk, dit is je beste nontechnische tekst tot nu toe. Ik kan goed schrijven, pittig ook, maar dit overtreft alles.

Men moet de inhoudsloze woorden van die meevoeler en zijn spionetje vergelijken met dat Zweeds boek. K-O Feldt had PK en werd in Stockholm behandeld. Tot nu toe met succes. Dit boek, 'I Cancerns Skugge,' werd geschreven door hem en zijn echt meevoelende vrouw. Ze schreven de hoofdstukken afwissellend, man, vrouw, etc. Het resultaat is niet alleen maar levensecht, je ziet precies wat er buiten de kamers van de urologen gebeurt. En passant leer je van alles over PK, ook in de aanhangen. NU. Waroom schrijft niemand in NL zo'n goed doordacht, goed opgezet, en informatief boek? Nee, leren hoort niet thuis in de NL zieligheidspraatcultuur.

Anoniem zei

Slechts 15 vehaaltjes uit een wereld waar het middel de kwaal overtreft ? Dat kon gerust een onsje meer .
Het is trouwens Kil en Bloem zit al op onze ramen . Het uitzicht is stilletjes aan het tanen .

-- Simplistisch Verbond --

Claudia zei

Hier de volgende alinea die voor Henk teveel werd.

"Omdat Marion Bloem schrijfster is en van huis uit psychologe, maar bovenal zelf weet wat het is om partner te zijn van een man met prostaatkanker durfde ik haar te vertrouwen."

Ik vind geen van de 3 argumenten reden om iemand te vertrouwen. En dat woord "durven" in dit verband irriteert me ook.

chiao
Claudia

Anoniem zei

Volgende alinea graag!

Pietje

Claudia zei

Vooruit dan maar, Pietje.

"Veel heb ik geleerd van haar openhartige gesprekken: ook al doe je je best als behandelaar, ook al denk je dat je een echtpaar kent, na lezing van haar gesprekken weet ik nu nog beter dat je tijdens de gesprekken in de spreekkamer alleen maar het topje van de ijsberg ziet. De (vaak onbedoelde) effecten van de adviezen en behandelingen worden door haar eeerlijk maar onbarmharig geregistreerd."

Alsjeblieft
Claudia

Hendrik Scholten zei

Claudia, bedankt voor dit typewerk en overigens ook voor je altijd leuke reacties.

Als je dit leest vraag je je af of iemand als Kil nog enig zelfrespect heeft. Ik neem aan dat hij z'n regels nog een keer heeft overgelezen voor hij z'n stukjes inleverde. Blijkbaar was hij er content mee te erkennen dat hij in z'n spreekkamergesprekken bijna niets te weten komt. "Laat ik me lekker kwetsbaar opstellen, dat gaat er goed in bij het publiek" zoiets moet hij gedacht hebben, vermoed ik.

En dan de (vaak onbedoelde) effecten van adviezen en behandelingen etc. Paul weet dat hij een groot aantal mannen impotent en incontinent gaat maken, hij doet misschien wel z'n best dit te vermijden maar ook bij hem staat van te voren vast dat het gaat gebeuren (in respectievelijk 50 en 10% van de gevallen) Dus hoezo (vaak onbedoelde) tussen haakjes?

Het Troostmeisje mag dan vervolgens voor hem de rotzooi opruimen wat ze maar zeer ten dele doet en zeker niet onbarmharig.

Marjolein V, Utrecht zei

Uit Als je man verandert:

'Als uroloog viel het mij op dat de partner van de prostaatkankerpatiƫnt nagenoeg altijd meekwam. De partner was betrokken, meevoelend en meevragend.'

Commentaar Henk Scholten:
'De betrokkenheid van de partner is zelfs zo groot dat het hele circus meestal in gang is gezet juist door haar persisterend aandringen op een PSA.'

Ik heb dit al eerder opgemerkt, naast negatief is deze blog ook sexistisch/vrouwonvriendelijk. Dit is hiervan weer een voorbeeld. Je hebt geen enkele grond voor bovenstaande opmerking waarin vooral "persisterend" beledigend is. En ook al zou je er wel grond voor hebben, misschien kan dan juist doordat de partner wijst op de mogelijkheid van een PSA-test veel narigheid voorkomen worden, met ja inderdaad kans op bijwerkingen maar ook kans op een langer leven.

George Berger zei

Marjolijn: Een opmerking. Mannen hebben heel vaak moeite om over hun voortplantingsapparatuur te praten. Ik helemaal niet.

Hendrik Scholten zei

Ben je hier gestuurd door het KWF om de vooruitgang tegen te houden?

Inderdaad ik heb geen studie oid dergelijks om dit te bewijzen, het is mijn mannelijke intuitie die me dit ingaf. En verder als Paul aan het overdrijven is met z'n meevoelende betrokken meedenkende partners, mag ik er dan op mijn manier een schepje bovenop doen?

Lees voor de Megakans op ernstige letselschade en het Minikansje op een piepklein overlevingsvoordeeltje eens goed in PSA Prostaatkankertjes.

George Berger zei

In mijn NL tijd (72-09) leed ik erg onder het gebrek aan gevoel voor humor dat ik overaal meemaakte. Men moet leren dat een goed-gerichte overdrijving zowel grappig als snijdend kan zijn.

Anoniem zei

Ik vermoed dat bij de komende herschikking van middelen kankerscreening hoog op de lijst staat van te schrappen voorzieningen.

borstkankerscreening, dikkedarmkankerscreening, baarmoederhalskankerscreening prostaatkankerscreening

Voor de Volksgezondheid zal dit weinig tot niets uitmaken mbt sterfte. Daarentegen zeer veel minder borstamputaties/verminkingen, stoma's, ongewilde kinderloosheid, impotentie, incontinentie.

MAW: DE MENSEN ZULLEN ER IN HET ALGEMEEN STERK OP VOORUITGAAN.

Kostenbesparingen niet alleen in de directe sfeer -minder artsen, verpleegkundigen, ondersteunend personeel, maar vooral ook in de indirecte sfeer. In deze sector moet men denken aan Academische Instituten, tal van evaluatiecomissies, platforms, stichtingen en andere overlegorganen.

Bijvoorbeeld bij Erasmus MGZ, Maatschappelijke Gezondheidszorg werken 200 mensen, die zich voor het grootste deel bezig houden met kankerpreventie en alleen maar rapporten publiceren over vage zaken.

MAW: ER KUNNEN HONDERDEN MILJOENEN BESPAARD WORDEN OP NUTTELOZE WERKVERSCHAFFING

antiuro

Claudia zei

Heel goed luid en duidelijk gesteld Antiuro. Ik schreeuw er nog even extra overheen. MINDER LEED. MEER GELD!!

ps heb psaprostaatkankertjes link door gestuurd naar VVD en Groen Links

Hendrik Scholten zei

Antiuro bedankt voor je bezuinigingsvoorstel waar Nederland gezonder van wordt en ook nog eens goedkoper uit. Claudia bedankt voor je politieke actie.

Reken er echter niet op dat deze voorstellen zomaar overgenomen worden maar dat wisten jullie al. Voor baarmoederhalskankertjes en borstkankertjes bestaan officiele -van Rijkswege- programma's. Voor prostaatkankertjes en darmkankertjes nog niet. In mijn wetenschappelijk artikel veeg ik de vloer aan met alleen al de gedachte aan officiele prostaatkankertjes screening. Dit stuk ligt momenteel bij de redactiecommissie van Huisarts en Wetenschap ter beoordeling. Als prostaatkankertjes screening "valt" dan ligt de weg open voor ineenstorting van de hele kankertjescreening industrie.

Het indirecte circuit zoals antiuro dit noemt gaat natuurlijk niet meteen op de rug liggen met de pootjes omhoog. Ze waren, zijn en zullen altijd bezig blijven met het veiligstellen van hun goedbetalende luxe (deeltijd)functies. Zodra de stemming omslaat gaan ze eerst een regen rapporten over ons uitstrooien om hun positie te verdedigen en vervolgens als ze zien dat dit niet lukt gaan pleiten voor weliswaar minder screening maar tegelijkertijd ( ter compensatie) voor meer nog meer onderzoek. Het zal niet helpen, hoe lang de ontmanteling gaat duren valt niet te voorspellen.

Familie Veen zei

Proficiat!!

Jos Staes zei

Re: mededelingen
Een belangrijke mijlpaal. Gefeliciteerd.

Anoniem zei

Hendrik hoe doe je het toch allemaal weer! Niet vanuit een groot kantoorgebouw of eng instituut maar gezellig aan de oevers van het Spaarne...

Magda & Joris

Claudia zei

hiep, hiep hoera! en na september komt er dan nadat de media het opgepikt hebben - Read My Beautiful Lips- een fundamentele publieksdiscussie over de kankertjesscreening industrie.

Het is extra spannend doordat ik hier vanaf het begin bij ben geweest

cherio
Claudia

Anoniem zei

En terecht!

antiuro

Trouwe lezer zei

Gefeliciteerd! En bedankt voor alle tijd die je in de blog steekt waarnaar ik altijd uitkijk.