30 december 2010

2011: meer van hetzelfde

Er is een nieuwe voorzitter  van de NVU:  Bangma, schrijver van  Het Prostaat Pensioen Plan. Hij is de opvolger van Kil, schrijver van Prostaatkanker Heb Je Samen .  Bangma is sinds dit jaar daarnaast ook  onderzoeksleider van het ERSPC (European Randomised Study Prostate Cancer), het grootste prostaatkankeronderzoek ter wereld. Hier volgde hij Schroder op. Hier (bij 9.50) Schroder op het NOS journaal. Bangma is de tevens bedenker en directeur van PRIAS (Prostate International Active Surveillance). Dan is Bangma  ook nog hoofd Urologie van het Erasmus MC. Bangma is het type van een manager. Als Numero Uno van deze organisaties heeft Bangma de touwtjes in handen. Alle belangrijke urologische centra in Nederland, behalve Groningen en Limburg, voeren het ERSPC/PRIAS protocol uit.
Hoewel ERSPC/PRIAS een onderzoeksprotocol is, wordt al gehandeld alsof  het nut van screening en vroege behandeling niet meer ter discussie staat. Op vragen  over de fysieke en psychologische letselschade die aangericht wordt, komen geen of ontwijkende antwoorden. Men neemt voor lief dat 48 man behandeld moeten worden om na 9 jaar de dood van 1 van hen te voorkomen (zie ook rechter kolom). Voor mij is de grote verbazing dat de 1/48 benefit  als een "aanvaardbaar" resultaat wordt gezien, als noodzakelijke prijs van de vooruitgang. Ik vind dit huiveringwekkend. Zou de 1/48 deal  met de patient  zo expliciet besproken worden? Ik veronderstel van niet. Hoe anders te verklaren dat  zoveel "leken"  PSA screening een goede zaak vinden? Dit is even huiveringwekkend.

Bangma heeft nog steeds geen openheid van zaken gegeven over de neveneffecten van zijn ondernemingen. Op mijn artikel "Ook zo blij met PSA?" in Huisarts en Wetenschap is afgezien van Bangma's weerwoord "PSA screening deugt", een dienstbericht zonder inhoud, geen enkele reactie gekomen. Geen positieve en ook geen negatieve. Dit is teleurstellend. Zelfs PSA uit de basisverzekering halen en stoppen met geldstromen naar het Erasmus MC zoals ik voorstelde, lokt geen discussie in dit vakblad uit.

Hoe zou het in de spreekkamer toegaan?  Cijfers hierover zijn er niet. Een laboratoriumbriefje voor een PSA meegeven aan iedereen die erom vraagt is niet moeilijk. Een stuk makkelijker dan hierover in discussie te gaan.  Ook praktischer want het kost minder tijd.  Bovendien handelt de huisarts zo volgens het ERSPC/PRIAS protocol dat het goede gevoel geeft van de "state of the art" en kwaliteit.

De dramatische dood van Sylvia Millecam heeft in belangrijke mate het sentiment rond vroege opsporing en behandeling van kanker bepaald.  Er is de suggestie gewekt dat het zover niet had hoeven komen als ze zich had laten screenen, maar heel veel vrouwen die gescreend zijn en behandeld, zijn in een vergelijkbare situatie gekomen. Wat er vooral verkeerd ging bij Sylvia Millecam is de behandeling toen het slecht ging. Maar wat is blijven hangen is dat zij zich niet liet screenen. Tegenover Syilvia Millecam staat Sylvie vd Vaart, de succesvolle borstkankerpatient. Zo is er een dubbele motivatie, negatief en positief, om voor borstkankerscreening te zijn. Naar mijn mening bepaalt het borstkankersentiment ook het prostaatkankersentiment. Misschien denken mensen ook dat Frank Zappa nog had kunnen leven als hij zo verstandig was geweest als Renee Froger. Maar Sylvie en Renee  kunnen alsnog in de situatie van Millecam en Zappa komen, ondanks hun behandelingen. Niet dat ik ze dit toewens maar het kan gebeuren.

Tegen screening zijn lijkt verwerpelijk. Het is kiezen voor de belangen van 47 levenden ten koste van 1 dode aan prostaatkanker (die volgens het ERSPC door screening te voorkomen is). Echter dit ene "geredde leven" sterft tengevolge van iets anders (geen significant overlevingsverschil in totale sterfte in het ERSPC) waardoor er helemaal geen verschil meer is.  Wat is verwerpelijk? 1. Opsporen en behandelen van kankertjes zonder duidelijk overlevingsvoordeel  en daarbij in veel gevallen ernstige letselschade veroorzaken (impotentie en incontinentie). 2. Het financieren hiervan via verplichte afdrachten aan de Zorgverzekering en via belastingen voor Medisch Wetenschappelijk Onderzoek.

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Onlangs ben ik in Bordeaux geopereerd door Dr Gaston en met gunstig gevolg. In die zin dat de kanker Gleason 4+3 verwijderd is en de zenuwbanen gespaard konden worden. Rechts volledig en Links ook grotendeels.
Na PSA = 9,5 is er bij mij een Biopsie gedaan waarbij LINKS 4 van de 6 biopten fout waren en LINKS 1 van de 6! Bij MRI checkup werd er een nodus van 7mm aangetoond maar ook dat er geen beschadiging van het kapsel was.
Dit was reden om me te laten opereren. Geopereerd op dinsdag en op vrijdag was ik al weer thuis, geen pijn, geen last en in Frankrijk zorgt vervolgens een verpleegster die dagelijks thuis langs komt dat je een injectie tegen trombose krijgt, dat bloed wordt afgenomen om het aantal bloedplaatjes, iedere 3 dagen te controleren en de 10-de dag de katheder the verwijderen.
Dat laatste was iets waar ik nogal tegenop zag maar het stelde niets voor. De mens lijdt het meest, van het lijden dat hij vreest! Zo bleek maar weer.
Samengevat concludeer ik dat het een nuttige operatie is geweest.
Nuttig omdat naast PSA er volop andere observaties waren die opereren met Da Vinci Robot rechtvaardigen.

Hendrik Scholten zei

@anoniem

Fijn voor u dat de operatie voorspoedig is verlopen. Ik hoop ook voor u dat het plassen snel weer goed gaat.

Het is nu maar afwachten of de operatie nuttig is geweest. De kans dat het PSA weer gaat stijgen is niet denkbeeldig. Mocht zich dit voordoen dan raad ik u aan u niet te laten bestralen. Mij lijkt het dan beter een vorm van hormaonale therapie te volgen. De timing daarvan is moeilijk te bepalen.

Jeras zei

Ten aanzien van mijn eerste reactie nog even dit: Er staat 1 van de 6 biopsien LINKS maar dat was RECHTS.

Verder ten aanzien van het plassen, dat is nu 2 weken na verwijdering van de katheder al weer normaal. Die TENA Men Pads gebruik ik niet meer.

Aanvankelijk was er een onprettig gevoel op het einde van de plas, dus het weer sluiten van de sluitspier moest weer normaal gaan functioneren. Dat was na 3 dagen normaal.

Het verlies van urine trad in geringe mate op bij het gaan zitten, of bij iets optillen etc
Maar inmiddels een stuk minder.

Dat ik het plassen weer als normaal beoordeel komt omdat ik vooraf een keer een proef gedaan heb.

Op de nuchtere maaag heb ik binnen 2 minuten 1,5 liter water gedronken en heb vervolgens gewacht wat er ging gebeuren. Het kwam er op neer dat na circa 50 minuten het plassen op gang kwam in hoeveelheden van circa 200 gram.
En dat ging zo een uur of 5 door totdat er in totaal 1500 gram geplast was.

Direct na verwijdering van de katheder heb ik datzelfde vastgesteld, porties plas van 200gr dus concludeer ik dat alles weer normaal is.

Maar waarom bij mij zo snel, en lees ik op Lotgenoten paginas dat men soms maanden bezig is om "Uit de luiers te geraken"?

In eerste instantie denk ik dat tijdens de 10 dagen met de katheder naar de blaas, de blaasspier verslapt en minder aankan. In tweede instantie wordt de plasbuis ingekort, omdat in de prostaat er wellicht een deel door kanker is aangetast en dus verwijderd is. Het wordt dan weer een elkaar gezet en wat over is wordt opgerekt. Dus in de richting loodrecht op de sluitrichting van de sluitspier. En om die sluitspier zich daar aan te laten aanpassen dat neemt tijd.

De Clinique waar ik geopereerd ben, die hebben op hun WEBsite een animatie van de prostaatoperatie en daarop is het goed te zien en dus wordt het begrijpelijk.

http://www.urologie-saintaugustin.com/chirurgie-robotique-prostate.asp?smenu=3

Via copy/paste naar de browser kopieren als aanklikken niet lukt.

Heb ook een naam gekozen , deze keer omdat ik op basis van mijn ervaringen straks verder wil filosoferen over het KEY-issue van deze Blog.

Hendrik Scholten zei

Hallo Jeras,

Gefeliciteerd met het snelle herstel van de continentie. Uw methode van snel 1,5 liter drinken en testen is interessant en verdient navolging.

Overigens kunt u reacties het beste plaatsen onder de laatst lopende post. Veel minder mensen zullen kennisnemen van uw reactie als u onder een niet actuele post plaatst.

Jeras zei

Ik geef de voorkeur om mijn reacties hier te plaatsen om zodoende de samenhang erin te houden.
Het laatste item na een prostaatoperatie is in hoeverre het weer goedkomt met de erecties.
Om dat te bereiken dienen bij de operatie de zenuwbanen gespaard te zijn opdat zij zich weer herstellen.
In mijn geval was fdat het geval en 8 dagen na het verwijderen van de katheder ben ik begonnen met CIALIS5 dagelijks in te nemen gedurende 2 maanden. Daar ben ik nu dus zo'n beetje anderhalve week mee bezig terwijl het vandaag 4 weken na de operatie is.
De vooruitgang is verbluffend zoadat ik kan concluderen dat na nogeens 4 weken alles weer normaal zal zijn.
Ook hier weer is het van belang op welke wijze er zenuwbesparend geopereerd is.
Van de chirurg begreep ik al dat hij positief was omdat mijn prostaat "klein" was. Bij de MRI was bepaald dat hij ongeveer 40cc was.Naast mij in de Clinique lag een man die had het over 160 gram.
Het schijnt nu zo te zijn dat bij een vergrootte prostaat de zenuwbanen die de prostaat omspannen ook dieper verzonken raken in het kapsel en het risico op beschadiging bij de operatie dus toeneemt.

Jeras zei

Na een afgerond verslag van een gunstig verlopen operatie wil ik ingaan op de stelling in dit Blog "Er moeten 48 mannen geopereerd worden om één leven te redden"
Dat moge zo zijn maar het wil niet zeggen dat alle 47 anderen ten onrechte of met onnodige risicos geopereerd zijn.
In mijn geval betreft het een symptoomloze man met een oom bij wie prostaatkanker geconstateerd is en die behandeld is middels bestraling en vervolgens hormoon therapie.
In mijn geval waren er 5 van de 12 biopten positief zodat opereren gerechtvaardigd was. Bovendien waren er gunstige omstandigheden waardoor ik een beperkt risico gelopen heb. En wellicht zou ik door af te wachten er niet aan zijn overleden? Maar nu ben ik geopereerd en is alles weer in orde. Nu kan ik afwachten en zo af en toe nog eens een controle op PSA.
Dus voor hoeveel mannen van die 48 zou hetzelfde gelden? Hoeveel blijven er over die WEL een hoge PSA maar geen positieve biopten hadden? In combinatie met MRI en Echografie moet zich dat toch tot een zeer klein gedeelte beperken?

Hendrik Scholten zei

Jeras, ik reageer alleen op reacties geplaatst onder de laatste post. Die wordt momenteel gelezen, deze pagina veel minder. Het 48/1 verhaal is altijd in de rechterkolom te lezen dus je kunt daar in context terecht.